Mijn Vrijgezellenfeest

Als je gaat trouwen dan zit ook vaak een vrijgezellenfeest aan vast. Zo ook bij mij dat vandaag precies een jaar geleden is. dat ik die heb mogen meemaken. Een mooi moment om eventjes een jaartje terug te gaan, naar het feestje dat mijn vriendinnen, nichtjes en inmiddels aangetrouwde nichtjes voor mij georganiseerd hebben. Sommige die hier bij waren, vonden het eigenlijk niet zo leuk dat ik wist wanneer mijn vrijgezellenfeest was. Alleen was het voor mij ook niet moeilijk om dat te raden, omdat mijn man zijn vrijgezellenfeest een weekend daarvoor was. Daarnaast ben ik op 2 mei jarig en als je nichtjes komen logeren, terwijl je een verjaardag aan het plannen was. Is dit dan ook niet heel erg moeilijk om te raden, aangezien mijn neven er niet bij waren. Dus we gaan eventjes weer terug in de tijd, want inmiddels ben ik al een paar jaar getrouwd.

Wat mij 100% is meegevallen, was het outfit dat ik moest dragen voor mijn vrijgezellenfeest. Ik had mij echt op de meest verschrikkelijke outfit, wat je maar kan voorstellen voorbereid. Aangezien een nicht van mij als een oude oma op haar vrijgezellenfeest erbij liep, had ik ook gedacht dat ze mij er net zo verschrikkelijk erbij liet lopen. Het was een outfit dat een soort Maya de bij moest voorstellen, dus hier was ik allang blij mee. Alleen snap ik de achterliggende gedachten nog steeds niet, want zelf heb ik er helemaal niets mee. Sterker nog, ik kende tot op dat moment het figuur niet eens.

Waar ik wel over verbaast over was, is dat ze een middagje knutselen voor mij hadden bedacht. Echt als ik ergens een hekel heb, dan is dat het wel en hier valt mozaïeken ook onder. Wat ik wel erg leuk vond was het werk bekijken, die de eigenaresse van Duusk had gemaakt. Zo hebben een paar van ons, ook echt iets moois van gemaakt. Iets wat je van mijn werk niet kan zeggen, want ik heb hier dan ook totaal geen geduld voor. Ik wordt er eerder kriegel van, dan happy!

Volgens mij dachten ze dat ik echt uitgehongerd was! Goed er waren 2 meiden die vanuit het westen gekomen waren, die waarschijnlijk nog niet hadden gegeten. Toen ik al die hapjes zag wat ze voor deze middag gemaakt en/of gehaald hadden, dan heb ik ook het, dat ik de enige ben geweest die tussen de middag iets heeft gegeten. Er was dus genoeg eten, dat we volgens mij niet eens allemaal hebben opgegeten. We hebben dan ook tussen al die hapjes, zitten te mozaïeken dan mozaïeken met een hapje erbij. Het zag er in ieder geval wel heel erg gezellig uit en dat was het ook.

Als je denkt dat al die hapjes voor de hele dag waren, dan heb je het mis. Na het middagje mozaïeken was het ook tijd om te gaan eten en zijn we naar een wereld restaurant Puur in Emmen gegaan. Het is niet mijn favoriete restaurant, maar wel het meest geschrikt als je met een grote groep bent.