Ze haalde het nog net tot op de badkamer voordat ze haar laatste maaltijd uitbraakte. Haar mam was niet vermoord of ontvoerd, ze was met Gunther naar Peru verhuisd! Ze zag even sterretjes en moest zich goed vasthouden aan de wasbak. Ze schatte dat ze het net terug naar het bed zou halen om even te gaan liggen. Onderweg trok ze een groot badlaken uit de kast gooide dat over haar kussen en zonk neer op het bed met het boekje in haar handen! De woorden spookten door haar hoofd en ze wist dat ze dit uiteindelijk zou moeten vertellen aan haar broer misschien zelfs haar vader. Ze had alleen geen idee hoe! Misschien moest ze beginnen met haar man! Ze zou het hem allemaal gaan vertellen! Overmand door haar gevoelens en nog een beetje misselijk viel ze in slaap!
Met het boekje in haar handen werd ze een paar uur later weer wakker. Meteen weer die woorden in haar hoofd en ze zag de bladzijdes van het boekje bijna voor zich! Ze draaide op haar rug en las verder. Het verhaal ging inderdaad zover door dat haar moeder had besloten het erop te wagen. Ondanks dat ze zielsveel van haar schatten, haar kinderen hield was ze zo ongelukkig met haar man in dat leven samen! Haar samenzijn met Gunther had haar laten zien dat het ook heel anders kon. In een hart stonden woorden als liefde en respect en vertrouwen en waardering geschreven. Allemaal woorden die voor haar moeder een grote betekenis hadden en waaraan het volgens haar in haar relatie met haar gezin tekort was geweest! Ze nam het zich echter zelf kwalijk, ze was zelf schuld geweest!
Deze afleveringen van dit vervolgverhaal passen deze uitdaging:
