Ja, ze ging het gewoon doen. Zij had immers het adres achtergelaten en daarmee een klein spoor naar haar toe achtergelaten! Ze hoefde niet meer te twijfelen! Ze pakte de telefoon draaide het nummer en zei tegen haar man: “Je blijft wel in de buurt schat he!” Ze had geluk diegene die opnam sprak Engels! En heel aardig was ! Toen ze meteen vroeg of er bij hen een Gunther en Mara bekend waren en het werd aan de andere kant even stil! Maar de persoon hervatte zich en met zijn ruime woordenschat vroeg hij haar waarom ze dat wilde weten en wie ze was! Ze legde uit dat ze Mara’s dochter was en op zoek was naar haar! Ze vertelde verder dat ze een dagboek had gevonden van haar vermiste moeder en dat dit haar naar dit nummer had geleid!
Weer was het even stil aan de andere kant van de lijn. Het leek alsof er een hand over de hoorn was gelegd en er met elkaar werd gepraat. Toen klonk een warm “Hallo, je spreek met Gunther, zou je even een momentje willen wachten Jessie? Ze halen je moeder even ze zit in de moestuin!” Jessie ontbrak het even aan alle woorden, ze had Gunther aan de lijn en iemand was haar moeder halen! Haar man keek haar aan en zag het ongeloof op haar gezicht en pakte de telefoon drukte snel op loudspeaker en gaf Jessie de telefoon weer terug! Gunther had geen woord meer gesproken en Jessie ook niet! De stilte werd pas verbroken toen ze een vrouwen stem met heel veel emotie hoorde zeggen “Schat, Jessie meid ben jij dat echt?” “Ja mam ik ben het!”
