Deze vraag stelde ik mijzelf. Inspiratie opdoen gebeurt vrijwel dagelijks. Inspiratiebronnen zijn o.a. de natuur, de mens, boeken of bijvoorbeeld muziek. Eén van mijn grootste inspiratiebronnen is muziek. En als ik dan een persoon zou mogen uitkiezen is dat Rogier van Otterloo voor mij. Zijn muziek is zo geweldig inspirerend qua gevoel. Ik kom door het luisteren naar zijn muziek tot rust, kom tot het schrijven van gedichten en verhalen. Zijn muziek raakt de juiste snaar bij mij. Hij was één van Nederlands beste arrangeur, componist en musicus ooit! Het fantastische aan hem vond ik de enorme drive die die in zich had om een muziekstuk perfect te laten klinken! Zijn mix aan klassiek, jazz en lichte muziek vind ik fenomenaal. Een van de mooiste muziekstukken om naar te luisteren is het door de Ramses Shaffy gezongen nummer "We zullen doorgaan." Rogier maakte een compositie met de titel "Go on forever."
Je kunt hem hieronder beluisteren. Het nummer ontroerd mij iedere keer weer opnieuw. Als klein meisje al, als mijn vader de elpee weer ging draaien. Dan was dit het eerste nummer wat je hoorde. De tranen biggelde dan over mijn wangen en dat gebeurd nu ruim 30 jaar later nog steeds.
Een ander nummer van Rogier van Otterloo zette mij aan tot het schrijven van een kort verhaal met gedicht.
Het nummer heet: "I do remember."
Mijn kort verhaal en gedicht is getiteld: "Jij en ik."
Luister hieronder naar het nummer:
Het verhaal/gedicht lees je hieronder:
Jij en ik
Het is herfstig weer buiten.
De bladeren aan de bomen veranderen langzaam van kleur.
Zo nu en dan vallen er bladeren op de grond.
De straat ziet er verlaten uit. Een kat vervolgt zijn weg naar een onbekende bestemming. In een van de huizen brandt licht.
Een oude man zit in zijn stoel voor het raam.
Aan de wand hangt een klok die de tijd weg tikt.
De oude man overdenkt zijn leven en wordt geraakt door het onuitwisbare verleden. Het verhaal waarin zijn vroegere jeugdliefde een belangrijke, grote rol in zijn leven speelde.
Terugdenkend aan die tijd voelt hij de warmte van haar zachte lippen nog tegen de zijne. Een siddering van geluk gaat door zijn lichaam en hij beseft dat hij de tijd niet meer kan terugdraaien, maar wel kan terughalen in zijn herinnering. Al mijmerend overdenkt hij de volgende woorden…
Jij en ik starend naar het water op deze mooie zomerdag
Vol herinnering, warmte en hoe goed het was
Om nooit meer los te laten
Vanzelfsprekend hand in hand
Betoverend mooi is deze dag
Jij en ik samen op deze mooie zomerdag
Hoor het ruisen van de wind
De golven die dansen op het ritme van de zee
Starend naar het water neemt de herinnering mij mee
Een herinnering aan die mooie tijd
Omarm de stilte van mijn gedachten
De zon verwarmt mijn lijf
Onze voetstappen afgedrukt in het zand
Laten een spoor van herinnering achter
De zee vult zich met golven en wij bewegen mee
Jij kijkt vol verwachting naar mij en het voelt alsof ik zweef
Een vlieger verschijnt aan de lucht en zoekt zijn weg
Langzaam lopen we verder
Samen horen, zo puur, zo echt
Ik voel het, als je je hand in die van mij legt
Voor altijd samen, herinnering
Een herinnering aan die mooie tijd
Blijvend, voor altijd
Omarm de stilte van mijn gedachten
Mijmering, verwarmt mijn lijf
Jij en ik, mijn herinnering
De tijd tikt door. De gelaatsuitdrukking op het gezicht van de oude man geeft weer, dat de herinnering hem niet onberoerd heeft gelaten. Een traan wist het verleden niet uit. Het verhaal van Jij en ik zit voor altijd in zijn hart.
Kort verhaal geschreven door: Madeleine Bosch- Boesenkool
Dit verhaal is tot stand gekomen n.a.v. het beluisteren van het muziekstuk I Do Remember van Rogier van Otterloo.
Aan jou de vraag:
