Dit is mijn 7 e deel die past in de 140 w uitdaging van Frutselenindemarge en de schrijfuitdaging van Hans van Gemert. Dit verhaal is een vervolg op verhalen van andere schrijvers. Hieronder staan er enkele, deze kan je lezen als je op "lees meer"klikt!
De kinderen hebben dolle pret in de bus, wat is er veel te zien op zee! "Kijk daar, een dolfijn"roept Koen. De kleine jongen zijn ogen schitteren als sterretjes bij het zien van de kunstjes van het dier.
Plotseling helt de bus naar bakboord maar de meeste kinderen hebben het niet eens door, zij zijn wat deining wel gewend.
Ook Bianca geniet van de tocht. Ze loopt dan wel stage op het schippersinternaat, voor haar is het de eerste keer dat ze vaart.
Laura trekt haar stoute schoenen aan en stapt op de buschauffeur af. "Mevrouw, mag ik een klein stukje met uw bus varen?" De buschauffeur twijfelt maar oom Frits komt Laura snel ter hulp en zegt "Laat haar maar even, er kan niets gebeuren. Hij staat toch op de automatische piloot? Een pauze heb je wel verdiend! "
Het begin van mijn verhaal begint hier:
