Steen en been. Niet klagen. Draag de dagen, traag. Geen gezeur of gezever. Ben tevreden, geen roker, geen onruststoker, Adem in, adem uit, neem het zoals het komt en als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Later is nu.

Duidelijke doelen, stellige stellingen, rotsvast vertrouwen in de mensheid in het algemeen en in mezelf in het bijzonder. Binnenkort drie dagen vrijaf, zo overeengekomen met mijn chef die de roosters maakt. Mediteerde deze ochtend en schrok in het moment. Op dag twee van ons geplande weekendje weg - #Overberg als locatie - een geplande vaccinatie.

De Coronalijn gebeld en bleek eerder regel dan uitzondering wat me een minder naar gevoel gaf mijn afspraak te moeten verzetten. Nu een paar dagen later een afspraak geprikt voor een prikkie en dan hopelijk zonder omhaal begin oktober naar Londen.

Versoepelingen behalve in de bovenarm, stramme spieren soms, afstandelijk als reden. Hard gaan op verharde ondergrond met voldoende demping. Goed beslagen ten ijs, wijs op reis in schakeringen van oranje, niets tegen het Koningshuis. Als er op- of aanmerkingen zijn op de omgeving zijn er twee opties: ofwel is het onveranderlijk en leg me erbij neer, danwel heb ik het zelf in de hand en verzorg verandering richting verademing. Alles heeft een reden, redelijk of niet.

Klagen om het klagen, zelfbeklag, klachten indienen diens geen hoger doel, doelloos daardoor en zinloos bovendien. Denk niet in problemen, maar oplossingen. Daarom.

Loading full article...