Met dat de tijdreiziger aan de rode draad trekt, schiet een felle, oogverblindende flits door de ruimte waardoor er, behalve dat felle licht, even helemaal niets te zien is. Zodra het effect van de flits is uitgewerkt en de ogen weer normaal kunnen zien, blijkt de hoge, grijze ruimte verdwenen. Ook de keukens van de Hartman Veste met alle koks en obers zijn nergens te bekennen. Zelfs de deur die naar de festivalruimte leidt, is verdwenen. Wat wel zichtbaar is, is een weidse, bevroren vlakte waar een kille, onaangename temperatuur heerst. In de verte zijn de contouren van een futuristische stad zichtbaar.

“Zo, ik ben weer terug in mijn eigen tijd, in het jaar 6060. [tegen pater Hartman] U doet er verstandig aan wat warme kleren aan te trekken. Cor en Sjaan hebben nog wel een dikke trui voor u.”


. #140w #schrijfuitdaging #festivalhart

Loading full article...