Mijn schoonmoeder schreef in haar dagboek op de dag dat ze een telefoontje kreeg van het adoptiebureau dat ze een kindje (mijn man dus) mochten adopteren uit Indonesië "Dit is de mooiste dag van ons leven!". Deze dag was 14 april 1981. Ze kregen een fotootje ... Show moreMijn schoonmoeder schreef in haar dagboek op de dag dat ze een telefoontje kreeg van het adoptiebureau dat ze een kindje (mijn man dus) mochten adopteren uit Indonesië "Dit is de mooiste dag van ons leven!". Deze dag was 14 april 1981. Ze kregen een fotootje van hem toegestuurd en waren ook op slag verliefd en op slag papa en mama. Ik weet zeker dat ze met geen mogelijkheid meer van hem hadden kunnen houden wanneer hij hun biologische kind was geweest. En andersom geldt overigens hetzelfde, mijn man had niet meer van z'n ouders kunnen houden wanneer het zijn biologische ouders waren geweest. Inmiddels genieten ze sinds september 2015 ook met volle teugen van hun eerste kleinkind. :)
Wat een bijzondere dag voor jou nu 5 jaar geleden, en het zal altijd bijzonder blijven hoe lang het ook geleden is. Het is de dag dat je moeder werd en dat kun je op verschillende manieren worden. Wat een groot geluk, twee mooie meiden! Ik wens jullie alle goeds. :)
Zei jou vriendin dat echt? "Maar echte, onvoorwaardelijke moederliefde, zoals ik voor mijn eigen kinderen voel? Ik zou daar niet toe in staat zijn."... Show moreZei jou vriendin dat echt? "Maar echte, onvoorwaardelijke moederliefde, zoals ik voor mijn eigen kinderen voel? Ik zou daar niet toe in staat zijn."
Hoe kan ze dit überhaupt weten? Of het gevoel anders is? Misschien niet het moment om hierover een discussie te voeren... want het is een heel dierbaar moment in je leven geweest!! En wat ben ik blij voor je dat je nu twee prachtige dochters hebt!!
Mijn adoptiemoeder (ik noem haar nu zo om het duidelijk te maken, maar normaal noem ik haar altijd 'mijn moeder') adopteerde ook twee kinderen, mijn broer en ik. Ze kreeg hierna spontaan een eigen dochter. Ze heeft me altijd het gevoel gegeven dat ze net zoveel hield van mij als van mijn zus... en zo voelde het voor mij ook.
Ja, nou ja, ze verwoordde het misschien iets anders maar hier kwam het op neer. Juist omdat ze al 'eigen', rare term, kinderen had, kon ze zich niet indenken dat ze van een 'kind van een ander' net zoveel zou kunnen houden. Ze vond het wel heel mooi dat ik... Show moreJa, nou ja, ze verwoordde het misschien iets anders maar hier kwam het op neer. Juist omdat ze al 'eigen', rare term, kinderen had, kon ze zich niet indenken dat ze van een 'kind van een ander' net zoveel zou kunnen houden. Ze vond het wel heel mooi dat ik dat kon overigens, en ze bedoelde dit niet naar.
Ik heb juist het omgekeerde: ik kan me werkelijk niet indenken dat ik van een biologisch eigen kind méér had kunnen houden. En van ouders die beide hebben, hoor en zie ik eigenlijk altijd dat er geen verschil is. Mooi dat je dat bij je moeder ook zo gevoeld hebt.
Wat een bijzondere dag voor jou nu 5 jaar geleden, en het zal altijd bijzonder blijven hoe lang het ook geleden is. Het is de dag dat je moeder werd en dat kun je op verschillende manieren worden. Wat een groot geluk, twee mooie meiden! Ik wens jullie alle goeds. :)
Hoe kan ze dit überhaupt weten? Of het gevoel anders is? Misschien niet het moment om hierover een discussie te voeren... want het is een heel dierbaar moment in je leven geweest!! En wat ben ik blij voor je dat je nu twee prachtige dochters hebt!!
Mijn adoptiemoeder (ik noem haar nu zo om het duidelijk te maken, maar normaal noem ik haar altijd 'mijn moeder') adopteerde ook twee kinderen, mijn broer en ik. Ze kreeg hierna spontaan een eigen dochter. Ze heeft me altijd het gevoel gegeven dat ze net zoveel hield van mij als van mijn zus... en zo voelde het voor mij ook.
Nou zo dus ;-)
Proficiat met deze mijlpaal: klinkt als een extra verjaardag:)