Hij mocht zijn kinderen niet zien

We gingen om met een leuk stel.  In een paar jaar tijd kregen ze vier kinderen. Hun relatie verslechterde na elke geboorte. Uiteindelijk gingen ze uit elkaar. 

Nog voor de scheiding officieel was, vertrok zij met de vier kinderen naar het dorp van haar ouders. Zij woonden twee-en-een-half uur rijden verderop. Volgens de omgangsregeling zou de vader van de kinderen, onze vriend A., ze om de week op vrijdagmiddag mogen halen voor het weekend. En de keer daarna zou hun moeder ze brengen. 

Vanaf het begin ging dat niet goed. De ene keer kwam ze ze een dag later brengen, de andere keer kwam ze ze eerder halen dan afgesproken. En na de komst van een nieuwe partner werd het contact helemaal op een laag pitje gezet. 

Wij hoorden de verhalen van beide kanten en wilden geen partij trekken. Maar toen zij voor de zoveelste keer in het bijzijn van hun kinderen hun vader compleet zwart maakte, nam ik afstand. 

De situatie escaleerde. Ging vriend A. op het afgesproken tijdstip zijn kinderen halen, dan gebeurde het steeds vaker dat er niemand thuis was. Een reis van vijf uur in totaal, voor niks. Post aan de kinderen kwam niet aan. De telefoon werd afgesloten. De kinderen kregen van moeder te horen dat hun vader niet naar ze omkeek.