De hele middag zijn mijn dochters druk bezig in de keuken. Ze bakken cupcakes voor de buurvrouw. Zij koopt ze voor ons goede doel. Ze haalt ze op en we praten  over de treurige omstandigheden in dat verre land. Gewapende conflicten, kindersterfte, geweld, bittere armoede. Uitzichtloosheid, dood, verminkingen, uitbuiterij. 


"Wat boffen wij dan toch dat we hier geboren zijn," zegt ze. 

Mijn jongste knikt. "Ik ben ook blij dat ik hier geboren ben." 

Na de verbaasde blik van haar zusje is ze even stil. 

"Soms denk ik dat ik uit jouw buik kom, mamma. Dan vergeet ik dat ik geadopteerd ben."

Loading full article...
Cheers
Gift
Boost
Share to Whatsapp Share to Facebook Share to Pinterest Share to Twitter Share to Telegram Share to LinkedIn Share to Reddit Share with Email

Marjolein
haha, prachtig, zo is het maar net.
Reply
Soberana
Dat is toch het allermooiste, tegelijkertijd ook het meest logische!
Reply
Encaustichris
Dat is toch het mooiste compliment dat je kunt krijgen!
Reply
Ingrid
Bij deze 25 YP van mij... alsjeblieft.
Reply
Alzheimerblog
Dankjewel, heel lief van je!
Reply
Marion Wever
Ahw.. wat super lief!
Reply
Referendaris
Dan doen jullie het goed samen!
Reply
_PetitCorbeau_
Dat is een teken dat ze haar heel goed voelt bij jullie :D
Reply
Alzheimerblog
Ja, heel fijn dat dat zo is!
Reply
Tante Koek
Wat prachtig, echte liefde! :)
Reply
Bloggerda
Wat ontzettend mooi en een groter compliment kun je niet krijgen.
Reply
Alzheimerblog
Mooi he, en andersom voelt het ook zo. Dan vergeet ik gewoon dat ze geadopteerd zijn.
Reply