Ook deze bijzondere werkdag start traditiegetrouw met een bezoekje aan mijn overgrootvader. Trots poseert hij, strak in het pak, naast de burgemeester. Die glimlacht welwillend. Maar de blik in zijn ogen is sceptisch. Hij heeft duidelijk weinig vertrouwen in het slagen van deze onderneming. En daarin was hij niet de enige. Volgens de overlevering verklaarden velen mijn overgrootvader voor gek. Het familiefortuin investeren in een warenhuis! En dan direct een gloednieuw pand met vijf etages! Dit zou zijn ondergang worden, dat wist men zeker. Maar het tegenovergestelde gebeurde. Waar grote warenhuisketens in zwaar weer verkeren, staat Graijmahr nog immer als een huis.

Bijna acht uur. Ik kijk naar het trotse gezicht van mijn overgrootvader. Precies honderd jaar geleden liet hij zijn droom uitkomen met de opening van zijn eigen zaak. Warenhuis Graijmahr: voor elk wat wils. En dat motto maakte hij waar. Dames kochten er hun bontjas en hun hoed. Volksvrouwen vonden er in de kelder betaalbare stoffen. En voor de kinderen was er een snoeptafel.

Ik pak mijn zakdoek en poets een vingerafdruk weg. Wie met de roltrap op de eerste etage arriveert, ziet als eerste deze grote foto. We zijn allemaal trots op het feit dat Graijmahr nog altijd een familiebedrijf is. Als kind wist ik al dat hier mijn toekomst lag. Ik kon uren naast mijn tante achter de kassa zitten. Of mijn grote neven helpen in het magazijn. Ik kende de terugkerende klanten alsof het familieleden waren en bewonderde de tact waarmee mijn vader problemen wist aan te pakken. Voor al het buitengewone vond hij een oplossing. Er zijn hier dieven gesnapt, kinderen geboren, mensen overleden, ruzies uitgevochten. Er zijn huwelijksaanzoeken gedaan, tranen geplengd, ideeën ontstaan, feesten gevierd. Er is hier geleefd. 

Mijn neef klopt me op mijn schouder. “Ben je er klaar voor?” Ik knik. Vandaag vieren we het honderdjarig bestaan van onze prachtige zaak. Klanten zullen gretig gebruik maken van de speciale aanbiedingen. Op elke afdeling zijn gratis hapjes en drankjes. In het restaurant op de vijfde is live-muziek. Voor de kinderen is er een clown. Zoals elke dag zal ik oplossingen zoeken voor problemen, net als mijn vader vroeger deed. En ongetwijfeld zal ik vandaag terugkijken op alles wat ik hier heb meegemaakt.

De deuren gaan open. Ik glimlach als ik zie hoe enthousiast de mensen naar binnen stromen. En met de stroom mensen komt ook de stroom herinneringen.

Loading full article...

Oh ja de bontjas .. 
En weer ergens gelinkt: https://yoo.rs/tipsvaningrid/blog/paaseieren-zoeken-in-de-graijmahr-1522415827.html?Ysid=8138
Wow! Dankjewel! Ik ga lezen. Ben helemaal niet aan een vervolg toegekomen (wel al bijna af) maar, ondanks dat de uitdaging over is, ben van plan dat wel nog een keer te plaatsen bij meer tijd.
Hahahhaa!! Ik vond graijmahr al zo.....
Graai maar :-p leuk!
Oh, wat een mooi, geweldig, sfeervol verhaal
Heel mooi verhaal en ik kijk uit naar het vervolg!
Erg leuk geschreven. Ik ben benieuwd naar het vervolg. Geloofde het bijna ;-)
Een veelbelovend begin! Ik ben benieuwd hoe het verder gaat...
Prachtig verhaal! 1 seconde lang dacht ik dat het non-fictie was:) Vervolgens: een bedrijf dat 100 jaar geleden werd geopend en waarvan de oprichter nog in leven is (dus minstens 121). Graijmahr, hoe verzin je het....:)
Wat mooi! Ik moet bekennen deze naam niet te kennen. Kijk uit naar het vervolg!
OH! Hahaha ik trapte er in! Dacht dat de naam echt bestond. Leuk bedacht!
(Dat het in het kader van de schrijfuitdaging is geschreven was me wel meteen duidelijk.)
Prachtig geschreven, ben benieuwd naar het vervolg.
Een heel mooie opening! Er is natuurlijk van álles gebeurd, dus al die herinneringen staan garant voor mooie verhalen!
Dankjewel voor de leuke uitdaging!
als ik google op Graijmahr vind ik echter niks?
Het is (jammer genoeg...) slechts fictie...
bijzonder! Gefeliciteerd en geniet ervan!