Afscheid
Afscheid nemen valt zwaar. Zelfs als je er zelf voor kiest om te vertrekken. Waarom is dat?
Bizar hoe je tijdens een afscheid altijd inzoomt op het mooie en al het slechte is gerelativeerd!
Afscheid nemen van dierbaren, kennissen en collega's viel vies tegen. "Dat zal wel meevallen", dacht ik, "Ik heb toch zelf besloten om te vertrekken, geen tranen wegpinken vanavond". Niet dus!
Maar waarom ben ik zo geraakt? Erkenning die ik voelde tijdens de speech op mijn afscheidsborrel. Het is fijn om te merken dat men mij heeft gezien voor wie ik ben en waar ik voor sta. Zelfs de minder leuke eigenschappen werden belicht, maar hey ook dat heeft nu achteraf z'n charme. Like I said: Bizar hoe je tijdens een afscheid altijd inzoomt op het mooie en al het slechte in gerelativeerd!
