Martine77

@mgcrow · 06 Apr 2023

Follow Following

AI en Frankenstein

De laatste tijd zijn de meningen verdeeld over AI of Artificiële Intelligentie. Sommigen juichen het toe, andere zien het al huiverend met lede ogen aan.
Ik heb het fenomeen al een tijd bestudeert en heb zowel de pro's als de cons bekeken.
In principe is AI min of meer het monster van Frankenstein in die zin dat het ook een verzameling van delen is, die een nieuw geheel vormen, waarvan we nog niet echt goed weten tot wat het in staat is.
In haar boek laat Mary Shelley een excentrieke dokter een wezen creëren dat bestaat uit lichaamsdelen van verschillende mensen. Hij wekt het tot leven en krijgt een uniek persoon, die ergens als een volwassen baby ook geen idee heeft van het impact van zijn daden.
Gevoelens zijn voor hem ook vreemde waarnemingen.

In de klassieker van Shelley loopt het niet goed af. Nu zitten we min of meer met een soortgelijk principe. Geavanceerde software speurt het internet af en neem daar delen dat het nodig heeft, om te creëren wat jij vraagt.
Over het algemeen krijg je dan wel iets dat bruikbaar is, maar niet altijd. Het is een kwestie van dingen juist formuleren.

AI is in tegenstelling tot de naam , niet intelligent. Het kan niet nadenken en heeft geen emoties, maar kan ze wel imiteren. Het gevaar is bijvoorbeeld dat het wel op menselijke gevoelens kan inspelen, zeker bij mensen die mogelijk al problemen hebben in het binden met anderen. Zo is er het verhaal van mensen die verliefd worden op chatbots en is er zelfs mogelijk een verband met zo een bot en de zelfmoord van een Waalse man.
Is het nieuw? Denk eens aan al die kinderen die ontroostbaar waren toen hun Tamagotchi stierf. Mensen kunnen hun emoties op voorwerpen projecteren, zeker kinderen. Daarom dat een teddybeer troost kan bieden. Natuurlijk kan een pluche dier of een stuk elektronica niets voelen, maar wij wel en daarom kan het ons kwetsen als we deze voorwerpen verliezen. De rouw om een artificieel huisdier kan even erg zijn als om een echt,  zeker bij mensen die nooit een echt gekend hebben.
Daarom is het belangrijk dat we nadenken over de gevaren van het concept. Chatbots mogen onze menselijke contacten niet in de weg gaan staan.

Dan is het ook het economische gevaar. Tegenwoordig hebben AI bots al verschillende klantendienstmedewerkers overbodig gemaakt. Het wordt bij bepaalde bedrijven al een kunst om een menselijke medewerker te pakken te krijgen bij problemen.
Ook kunstenaars maken zich zorgen. Hun werk dreigt in gevaar te komen. De AI bots nemen stukjes van hun werk en maken er nieuwe creaties mee, dikwijls zonder toestemming. Op het computergegeneerd werk zit voorlopig geen copyright, omdat dit enkel geldt voor menselijke creaties. Eigenlijk genereer je rechtenvrije afbeeldingen.
Langs de andere kant zijn er ook steeds meer kunstenaars en grafici die AI omhelzen en het bewust gebruiken om werk te creëren dat ze kunnen bewerken tot iets uniek van zichzelf dat ze wel kunnen verkopen. Sommige lenen hun werk ook bewust in databanken om er nog aan te verdienen als mensen er nieuw werk me genereren.

Schrijvers maken zich zorgen dat hun werk op de achtergrond gaat verdwijnen, nu AI de nieuwste bestseller zou kunnen produceren. Dat laatste valt nog te bekijken. Voor fictie is AI in ieder geval zo ver nog niet. Een goede, samenhangende thriller heb ik die programma's nog niet zien schrijven.
De machine verstaat ook geen context, waardoor redacteurs nog niet meteen zonder werk zouden vallen.
Ook stemacteurs lenen soms hun stem tegen vergoeding, nu E-books ook steeds meer via AI stemmen worden ingesproken.
Om even terug te komen op schrijvers: er zijn er die al doemscenario's hebben geschreven en uitgegeven, vooral in het Sci-Fi of Science Fiction genre. De fictie verraad het al. In hoeverre zullen wij vernietigd worden door AI.? Zullen robots on overnemen? Of zal het zo een vaart niet lopen?

Mijn persoonlijk conclusie is dat er in elke fictie feiten zitten. Toen Mary Shelley haar dokter met een bliksem zijn wezen tot leven deed brengen, had hij ook geen idee van de gevolgen.
Momenteel hebben we iets uitgevonden, waar we het impact nog niet van kennen. Het is eigenlijk net dat menselijke vernuft dat ons van andere soorten onderscheid. Ons innovatief vermogen maakt onze soort uniek en is wat ons onderscheidt van andere primaten.
En hier zitten we weer dicht bij Sci-Fi. Zodra bijvoorbeeld de chimpansee, onze nauwste verwant, die fysiek veel sterker is als wij en ook tot oorlog en agressie in staat is, ons vernuft krijgt, denk ik dat The Planet Of The Apes realiteit kan worden.
Dit doet mij denken dat AI niet het grootste gevaar is. Ik denk nog altijd dat mensen het grootste gevaar voor elkaar kunnen zijn. We maken ons zorgen om een chatbot die sommige mensen tot wanhoop kan drijven, terwijl er genoeg mensen met kwade bedoelingen rondopen en onze planeet een arsenaal heeft dat het verschillende keren uit elkaar kan doen spatten.
Het wezen van Frankenstein richtte in zijn onwetendheid en onschuld schade aan, maar op lokaal vlak. Het heeft de wereld niet vernietigd. Zo bekijk ik AI momenteel.
Ja, het zal onze wereld veranderen, maar de mens heeft nog altijd de keuze hoe. Het zal onze markt grondig veranderen. Naast verwoesting kan het mogelijkheden creëren.
Moest men het wezen van Frankenstein anders benaderd hebben, zou het ook anders afgelopen zijn.