Hoe voorkom je dat je niet alleen verleid, maar ook misleid wordt door alle beloften over dit hype-plantje? Aloë Vera ziet eruit als een gewone cactus, maar is een ver familielid van de lelie. Net als de bij ons alom bekende ui en knoflook. Het is een vetplant met stijve, speervormige bladeren met een scherpe punt en stekelige randen. De rubberachtige bladeren zijn gevuld met een doorzichtige gel, die dus al heel lang bekend staan om haar verzachtende, vochtverzorgende en geneeskrachtige eigenschappen.


Aloë Vera komt van nature in Oost- en Zuid Afrika voor. Missionarissen namen in 1598 de plant mee via Barbados naar Midden- en Zuid Amerika. De indianen gebruikten hem bij behandeling van brandwonden en noemden hem de “Hemelse Toverstaf”. Het gebruik en de productie van Aloë zijn vanaf de jaren ’50 aanzienlijk gestegen en dit “toverstafje” is vooral in de Verenigde Staten populair als belangrijk ingrediënt in cosmetica en gezondheidsdrankjes. In de loop der jaren zijn er talloze Aloë producten bij gekomen. In Japan wordt Aloë Vera al vele jaren in toetjes verwerkt en menige Japanse is “verslingerd” aan deze lekkere nagerechten.


Aloë Vera kent al 3500 jaar geschiedenis. Cleopatra gebruikte Aloë om haar schoonheid te behouden en Alexander de Grote veroverde het eiland Socrota om de daar aanwezige grote Aloë plantages, die hij kaal plukte voor de wondverzorging van zijn soldaten.

Loading full article...