Bergtocht. Fer a cheval au bout du monde.

Parc Naturel Sixt – Fer a Cheval - parking De Giffrenant 955m  Chalet du Boret 1390m  La pierre du Dard 1623m  Refuge La Vogealle 1905m  Chalet du Boret 1390m  Le bout du monde 1222m  parking De Giffrenant 955m

Naar het einde van de wereld

Passy, in de buurt van de Mont-Blanc, is de uitvalsbasis voor een bijzondere Alpenwandeling. Ook hier heeft de lange winter duidelijk haar sporen nagelaten. Eind juni staan de wilde bloemenweiden in de dalen al volop in bloei maar hogerop moet de bloemenpracht nog echt vanstart gaan. Een sfeerverslag van een dagje wandelen in de Alpen naar het einde van de wereld of ‘Le bout du monde’ in het Parc Naturel Sixt-Fer a Cheval. De naam van de bestemming klinkt vrij fataal maar we hopen het beste.

Vandaag, 28 juni 2013, situeren we ons de hele dag in een ‘hoefijzer’. Een vreemd voorwerp in de bergen is een eerste bedenking maar toch – en met enige verbeelding – klopt het. Het Parc Naturel Sixt-Fer a Cheval is een cirque in de vorm van een hoefijzer. Een cirque is een half cirkelvormige vallei gevormd door de erosie die door een gletsjer wordt veroorzaakt. Vandaag zijn we dus bijna rondom rond omgeven door hoge rotsen waaruit klaterende watervallen naar beneden donderen.

Start is de parking De Giffrenant op 955 meter hoogte. Toegangspoort is het vrij toeristisch park via een brede grindweg. We zijn hier duidelijk niet alleen. De laatste schooldag is blijkbaar voor veel Franse schoolkinderen hét moment om kennis te maken met de natuur. Her en der in de bomen en struiken hangen geplastificeerde documenten en in kleine groepjes stappen de kinderen van de ene naar de andere opdracht. Zij (en wij) hebben geluk, de zon is ook van de partij. Door het bos wandelen we vrij vlak over grindpaden en mooi afgewerkte houten bruggetjes tot aan de Chalet de Prason. Typische planten in dit eerste stukje zijn: gewone brunel Prunella vulgaris, netelbladereprijs Veronica urticifolia, leverbloempje Hepatica nobilis, gele dovenetel Galeobdolon luteum en heermoes Equisetum arvensis.

Van chalet naar chalet

Aan Chalêt de Prason begint het zwaardere werk. We nemen de route voor ‘geoefende klimmers zonder hoogtevrees’. Een waarschuwingsbord aan het begin van dit pad laat geen twijfel. Het pad is vrij steil en af en toe wordt het klauteren over gladde rotsblokken. Het voordeel van een dergelijke beklimming – voor een herborist althans – is dat je letterlijk met je neus in de bloemen zit. En bloemen zijn er wel langs dit avontuurlijk bergpad: opvallend veel witte engbloem Vincetoxicum hirundinaria, tormentil Potentilla erecta, geel zonneroosje Helianthemum nummularium, witte rapunzel Phyteuma spicatum subsp. spicatum, bergcentaurie Centaurea montana, bolrapunzel Phyteuma orbiculare, bloedooievaarsbek Geranium sanguineum en bosooievaarsbek Geranium sylvaticum. Daar waar het vochtig is door de vele watervalletjes, vinden we tweebloemig viooltje Viola biflora, gewoon vetblad Pinguicula vulgaris, Alpenvetblad Pinguicula alpina en zelfs veenpluis Eriophorum angustifolium.