Slapen na een gedichtje
Toen ik nog een klein meisje was die door moeders naar bed gebracht werd ging dat altijd gepaard met het opzeggen van dit gebedje. Het schijnt eigenlijk een liedje te zijn maar ik zou niet weten hoe dit dan gezongen zou moeten worden:

Dit gebedje heb ik ook wel eens opgezegd toen mijn eigen kinderen nog klein waren en niet konden slapen. Maar ik geloof dat dit niet structureel was, het was meer sporadisch en ik denk dat als ik het zou vragen zij het zich niet eens zullen herinneren. In tegenstelling tot "Naar bed, naar bed, zei Duimelot".
Mijn kinderen zeiden dit gebedje ook op.
Bovenstaande kende ik niet, maar mijn schoonmoeder kende het wel en ik kreeg het van haar op papier. Ik wilde het borduren, maar na een paar regels was ik het papiertje met de tekst kwijt.
Het borduurwerk heb ik weggedaan, want de tekst kon ik niet meer vinden. Nu spijt natuurlijk.....
Ik ga slapen ik ben moe
Sluit mijn beide oogjes toe
Here houdt ook deze nacht
Over mij getrouw de wacht
Amen
dan lees komt er spontaan een lach om mijn mond. want die versjes
vertelde mijn moeder vroeger ook altijd tegen ons.