Eindelijk, het is vakantie. Ik ben er zo ontzettend aan toe. Nou ja, eigenlijk was ik toe aan het einde van het schooljaar. De afgelopen maanden waren opvoedkundig echt energie slurpend vond ik. En ik heb regelmatig gedacht " when messing up your own life just isn't enough". En ik geloof dat ik dan niet degene was die de boel "verziekte" maar andere mensen die van invloed zijn op het leven van mijn kinderen.

Ik word zo moe, letterlijk moe van de negativiteit die sommige mensen verspreiden. Nu ben ik niet van de kinderen de hemel in prijzen zonder reden maar ik ben ook niet van "andere kant". Ik boor ook geen mensen de grond in. Ik vind dat ikzelf een realistische kijk op mijn kinders heb. Ik weet wat hun sterke kanten zijn maar ook welke zaken (nog) niet sterk ontwikkeld zijn. Maar daarnaast vind ik dat ze vooral moeten proberen. 

De afgelopen maanden is de zin die hiernaast op de foto staat DE zin die ik naar mijn kinderen heb uitgesproken. En dat vind ik vermoeiend. In het kort: 

Zoonlief in de eindexamenklas van de MAVO. Hoewel hij nooit een bespreekgeval is geweest was hij ook nooit iemand waarvan ik zeker wist dat hij zonder moeite over zou gaan. Maar dit jaar had hij zich voorgenomen om vanaf het begin van het schooljaar voor school te gaan en dat heeft hij ook gedaan. Vanaf het begin haalde hij mooie cijfers en de onvoldoendes liet hij achterwege. Niks aan het handje zou je denken. Dat was ook zo totdat hij naar een informatieavond ging van de opleiding die hij wilde gaan doen en waar hij al jaren zeker van was. Na die informatieavond was het voor hem duidelijk dat dit niet de weg was die hij wilde bewandelen. Dit inzicht kreeg hij vlak voor de kerstvakantie. Geen probleem zou je denken. Dan gaat hij toch gewoon iets anders doen. Klopt! Maar dat was zo makkelijk nog niet want meneertje had 

nooit eerder over alternatieven nagedacht (ik had daar wel op aangedrongen maar dat vond hij niet nodig). Toen kwamen we dus op het punt dat hij ongeveer 2 weken had om te bedenken wat hij dat zou willen. Want dan zouden we naar informatieavonden moeten en er moest ingeschreven worden etc. ect. Ik herinner me het moment nog goed dat hij opeens naast mijn bureau stond met de mededeling dat hij naar de HAVO wilde gaan. Op zich ook geen probleem denk je dan totdat je erachter komt dat zijn profiel en de zeven vakken die hij heeft gekozen niet aansluiten op het HAVO profiel. Dan heb je dus een probleem! Ergens is er een fout gemaakt en ik weet niet hoe ik dat heb kunnen missen maar wie ook deze fout gemaakt heeft doet er op dat moment ook niet toe. Er moet iets gaan gebeuren. In zijn geval betekende dat dus dat hij Duits in zijn profiel mistte. Voor mij betekende dat dus dat ik een oplossing moest zien te verzinnen. Voordat school begon had ik 5 opties bedacht. De meest erge optie zou zijn dat hij gewoon niet zijn CSE zou maken en dus zou zakken en hij het examenjaar zou kunnen overdoen met de juiste profielvakken maar deze keuze deed me ook het meest zeer. Zeker nu hij voor het eerst in zijn schoolcarrière er voortreffelijk voorstond. Tijd voor een gesprek op school dus waar ik alle opties voor gelegd heb. Ik moet bekennen dat ik er een hard hoofd in had. Mijn ervaring met deze school was dat zij niet openstaan voor afwijkende situaties en erg gefocust zijn op de uiteindelijke schoolresultaten en als dat ten koste gaat van het kind dan zij dat maar zo. Maar deze keer trof ik een enorm welwillende decaan die ook zelf meedacht. Ik probeer het kort te houden dit verhaal dus ik maak even een stap. Zoonlief mocht vanaf januari een 8e vak erbij gaan doen besloten ze op zondag en op de woensdag erna had hij zijn eerste schoolexamen. Daarnaast werden termijnen ingepland om alle gemiste schoolexamens in te halen, kreeg hij door wanneer de geplande examens waren en paste 1 uur les volgen nog in zijn rooster. En toen was het op hoop van zegen. Het eerste examen ging extreem goed, de volgende inhaalexamens iets minder maar hij ging met een 5 het CSE in. Dat vond ik niet eens slecht voor iemand die dyslectisch is en die het op eigen kracht moest volbrengen. Voor de andere vakken stond hij nog steeds stevig dus ik ging er vanuit dat hij wel zou slagen. Of de HAVO erin zou zitten op deze school betwijfelde ik wel aangezien ze het liefst de statistisch zekere door lieten stromen. Dit wist ik van mijn dochter die het jaar daarvoor ook naar de HAVO wilde maar daar veel tegenwerking bij kreeg hoewel zij aan alle eisen voldeed. 

Loading full article...