Apenheul: Manteltamarin
De manteltamarins leven in Apenheul in het dwergapengebied. Daar lopen ze los tussen de bezoekers. Ze leven daar samen met verschillende andere (loslopende) apensoorten.
Manteltamarins zijn herkenbaar aan hun zwarte haarloze kop en puntige oren. Hun borst en armen zijn wit, de rug is bruinig en de staart is aan de buitenkant donkerbruin en oranjeachtig aan de binnenkant. De mannetjes en de vrouwtjes zien er hetzelfde uit. Manteltamarins zijn klauwapen, ook wel dwergapen genoemd. Net als andere dwergapen hebben ze geen platte nagels, maar klauwtjes. Daarmee kunnen ze zich goed vasthouden aan bomen en takken, zelfs verticaal.
In het wild leven manteltamarins in secundaire regenwouden en aan de randen van moeras. Ze leven in een klein gebied, vlakbij de Braziliaanse miljoenenstad Manaus. Manteltamarins leven in gemengde groepen, maar de samenstelling kan per groep verschillend zijn. Zo kan een groep bijvoorbeeld uit meerdere niet aan elkaar verwante volwassen mannen en volwassen vrouwen bestaan. De meest voorkomende samenstelling echter is die van één volwassen vrouw en meerdere mannetjes. Deze leefwijze zien we slechts bij weinig apensoorten! Andere dwergapensoorten leven in de klassieke familievorm van man, vrouw en hun jongen. Manteltamarins leven in groepen tot zo’n twaalf dieren.
Manteltamarins communiceren op verschillende manieren. Een van de manieren is ‘tong flicking’: ze bewegen hun tong heel snel achter elkaar in en uit hun mond. Dit kan een herkenningssignaal zijn, of een manier om boosheid of nieuwsgierigheid te tonen. ‘Tong flicking’ komt vaak voor in combinatie met ‘head flicking’, waarbij het hoofd snel op en neer wordt bewogen. Verder communiceren manteltamarins veel met geuren. Net als vele andere dwergapensoorten hebben ook manteltamarins geurklieren. Door geuren en urine achter te laten op takken en bladeren maken ze duidelijk wat hun territorium is.
