Apenheul is de enige dierentuin in Nederland met wolapen. Vroeger liepen de wolapenvrouwen en hun jongen los tussen de bezoekers van Apenheul. In 1999 is hier een eind aangekomen omdat het niet meer zo goed ging met de wolapen. Om ze een stabiele en natuurlijke basis te geven, kregen ze toen een vaste plek op één van de apeneilanden in Apenheul.

Wolapen hebben een wollige, grijze of bruine vacht. Hun hoofd, gezicht en buik zijn nog iets donkerder. Ze hebben een lange staart die ze als een extra handje gebruiken. Het puntje van de staart is onbehaard, wat zorgt voor extra grip. Wolapen kunnen zelfs met hun hele gewicht aan hun staart hangen! Zelfs als de wolapen op hun handen en voeten lopen, gebruiken ze hun staart om bijvoorbeeld de takken boven hun hoofd vast te houden. De wolapenmannen hebben geurklieren op hun borst. Met de geuren die ze afgeven, laten ze weten wat hun gebied is.

Wolapen leven in de regenwouden van Zuid-Amerika. Om precies te zijn in Brazilië, Colombia, Ecuador en Peru. Ze leven daar hoog in de bomen en komen liever niet op de grond. Daar leven namelijk de meeste gevaarlijke roofdieren. Bovendien vinden ze hun eten in de bomen.
Wolapen leven in grote, gemengde groepen met mannen en vrouwen. In sommige groepen leven wel 50 apen! Als er niet zoveel voedsel te vinden is, splitst de groep zich op in kleinere groepjes. Binnen de groep is één van de oudste mannetjes de baas. Hebben er twee dieren ruzie, dan is hij degene die de twee ruziemakers uit elkaar haalt.

Wolapen zijn vooral overdag actief. Ze rusten veel, maar gaan ook regelmatig op zoek naar eten. Wolapen hebben een heel eigen taal. Ze maken elkaar van alles duidelijk met gebaren, zoals met hun hoofd schudden, met hun tanden klapperen of met takken schudden. Ook gebruiken ze allerlei geluiden en geuren. Zo laten ze elkaar weten waar ze zijn, want in het dichte bladerdek van het tropische regenwoud verlies je elkaar snel uit het oog. Als wolapen elkaar begroeten houden ze hun arm voor hun mond, terwijl ze een slurpend geluid maken. Ze hebben klieren op hun borst die geurstof maken. Als een mannetje met zijn handen over zijn borst wrijft komt de geurstof vrij. Hij wrijft zijn borst ook tegen bomen en takken. Hij probeert zo indringers in zijn gebied te waarschuwen en zegt eigenlijk: “Kom niet verder. In dit gebied wonen wij!”.
Roofdieren zoals de jaguar en de arend jagen op wolapen. Gelukkig kunnen de vele ogen in een wolapengroep de omgeving goed in de gaten houden. Bij een alarmkreet van één wolaap is direct de hele groep gewaarschuwd. De mannetjes weten dan precies wat ze moeten doen om de groep te beschermen.

Wolapen hebben last van veel bedreigingen. De bossen waar ze leven worden gekapt en verbrand voor landbouw of om dammen en autowegen aan te leggen. Ook worden jonge wolapen illegaal gevangen en verhandeld als huisdier.

Loading full article...