Je niet fijn voelen bij je geboorte geslacht, oftewel geboren in het verkeerde lichaam.  Je hoort het steeds meer. Inmiddels kan ik mijzelf wel een ervaringsdeskundige noemen. Niet omdat ik zelf ben geboren in het verkeerde lichaam, maar één van mijn kinderen wel. Vanaf haar vierde jaar gaf mijn dochter te kennen een jongen te zijn. Yoorsianen die mij al wat langer kennen zullen andere blogs hierover al gelezen hebben, voor de nieuwe Yoorsianen zal ik een link plaatsen naar een aantal van deze blogs.

Inmiddels hebben we in acht jaar tijd al een weg bewandeld. Een weg die eigenlijk nu pas gaat beginnen. 25 april beginnen we opnieuw met de diagnostiek om te kijken of er genderdysforie, zo noemen ze dat, aanwezig is.  Al een hele tijd ligt er een 'nieuwe' naam klaar. Want als stoere knul kan je natuurlijk niet met een meisjesnaam door het leven. Wij hadden de afspraak dat er gewacht zou worden tot er vanuit het genderteam groen licht zou komen voor deze verandering. Dat hadden ze bij de vorige diagnostiek gezegd, dat was op zevenjarige leeftijd. Hij is dat nooit vergeten. Op 11 janauri 2018 hadden we opnieuw een intake, de psycholoog was enigszins verbaasd dat de naam nog niet veranderd was. We hebben uitgelegd waarom en eigenlijk diezelfde avond was het voor mijn kanjer al beslist. Ik ga nu mijn nieuwe naam gebruiken. Eerst familie en goede vrienden ingelicht via de telefoon. De avond erna alle anderen op de hoogte gesteld via Facebook met het wedergeboortekaartje.

(tekst gaat verder onder de foto)

Loading full article...