Thuisbegeleiding...

Op het advies van de kinderpsychiater zijn we gelijk na het krijgen van de diagnose met ipt-er Jolanda opzoek gegaan naar een thuisbegeleid(st)er voor zoonlief. In de eerste instantie vond ik het een beetje een raar idee, waarom iemand inhuren om tijd met mijn zoon door te brengen terwijl ik toch altijd thuis was en van alles deed met hem? Volgens Jolanda zou de eerste paar keer waarschijnlijk best vreemd voelen, een 'onbekende' in huis die dingen onderneemt met je kind terwijl jezelf ook thuis bent... Maar volgens Jolanda zou het  behalve dat het goed zou zijn voor mijn zoon, mij ook ontlasten zodat ik wat tijd voor mezelf zou hebben.                            

Nou ja, we konden het allicht proberen. Via Triade kwam er een vrouw kennismaken, en het mooie was dat zoonlief en zij gelijk een leuke klik hadden. Na een fijn gesprek gaf hij zelf aan dat hij het erg leuk zou vinden als Tina (niet haar echte naam) regelmatig voor hem zou komen. Zo gezegd zo gedaan, Tina zou elke woensdagmiddag een paar uur met zoonlief doorbrengen. Het deed zoonlief goed, en eerlijk gezegd vond ik het ook wel fijn om even een paar uur voor mezelf te hebben. Omdat Tina wekelijks kwam, begon mijn zoon haar te vertrouwen en durfde zichzelf te zijn dus maakte ze ook wel eens zijn woedeaanvallen mee. Gelukkig ging ze daar erg goed mee om.
Na zo'n 8 maanden, kwam Tina op een woensdagmiddag, zo out of the blue, met het nieuws dat dit de laatste keer was dat ze zou komen. Haar kinderen klaagden dat ze haar zo weinig zagen, en dus wilde ze de woensdagmiddagen met haar kinderen doorbrengen. Daar had ik natuurlijk alle begrip voor, je eigen kinderen gaan voor, maar ik heb haar wel gezegd dat ik het niet netjes vond dat ze er zo plotseling mee kwam.  Ze zei dat ze er nu pas mee kwam omdat ze zelf opzoek was gegaan naar iemand die de thuisbegeleiding van haar kon overnemen, maar helaas was dat niet gelukt. Ik vond het fijn dat ze zelf had gezocht naar een vervanger, maar ik had het toch echt liever eerder geweten zodat wij onze zoon hadden kunnen voorbereiden op haar vertrek én wij zelf ook opzoek hadden kunnen gaan naar een vervanger. Dat zou een hele hoop ellende hebben gescheeld... Zoonlief was natuurlijk ontroostbaar, hij dacht dat Tina hem niet meer aardig vond en daarom niet meer kwam...

Via Triade werd ook gezocht naar een geschikte vervangster, maar omdat er weken voorbij gingen besloten we om zoonlief voorlopig maar de woensdagmiddagen naar een zorgboerderij te laten gaan. Daar vond hij het leuk om met de dieren bezig te zijn en (de Donald Duck) te lezen. Met buitenspelen, daar had hij niet zoveel mee en ook met de andere kinderen had hij niet zoveel... 

Loading full article...