Avengers Endgame: mijn verslag
Avengers Endgame… Vele fans hebben in spanning zitten afwachten tot de film eindelijk in de bioscoop te zien was. Ik ook. Ik ben een enorme Marvel-fan. Zoals velen heb ik gelachen en gehuild bij de film. Hier volgt mijn verslag.
Er was op voorhand gezegd dat je moet zorgen dat je op voorhand naar het toilet bent geweest. Toen ik zag hoe lang de film duurde begreep ik dat meteen. 181 minuten, ongeveer 3 uur dus. Hij was zeker de moeite vond ik.
Na Infinity War (2018) is de helft van het universum verdwenen, door de SNAP die Thanos veroorzaakte (hij knipte zijn vingers met de Infinity Gauntlet aan). Alleen de 6 originele Avengers leven nog. Ook Vision (de android die in Avengers: Age of Ultron) het leven kreeg, is dood, doordat Thanos de Mind stone uit zijn hoofd gerukt heeft. Tony Stark (Iron Man) bevindt zich, met Nebula (dochter van Thanos) op Titan, de thuisplaneet van Thanos, op het schip van de Guardians. Vlak na de SNAP vinden ze de pieper van Nick Fury. Fury heeft nog net op tijd op een knopje kunnen drukken om Carol Danvers (Captain Marvel) op te roepen. Ze weten echter niet wat het betekent, aangezien het verhaal van Carol Danvers zich 20 jaar eerder afspeelde (zie film Captain Marvel). En toch verschijnt ze en vraagt meteen waar Fury is. Na de uitleg van de Avengers begrijpt Carol het en ze gaat op zoek naar Tony en Nebula.
Uiteindelijk zijn Tony en Nebula 21 dagen in de ruimte geweest. Captain Marvel vindt hen uiteindelijk en brengt het schip terug naar de Aarde. Het eerste dat Tony tegen Steve (Captain America) zegt; ik kon hem niet tegenhouden. Ik ook niet, antwoordt Steve. Ik ben de jongen verloren, zegt Tony. Dit bedoelt hij op Peter Parker (Spider-Man), die in Tony’s armen verdwenen is. Tony voelt zich door Cap in de steek gelaten en trekt uit frustratie zijn arc-reactor (dat ding in zijn borstkas) eruit, en valt daarna neer. Ze leggen hem op bed en geven hem een kalmeringsmiddel. Pepper Pots blijft bij hem.
