MARIA MAGDALENA
Op een keer waren Henk, de Hond Sierra en ik op vakantie in Zuid Frankrijk.
In St Maximin la Baume gingen we de basiliek bezoeken waar, naar men zegt, Maria Magdalena begraven ligt. Omdat we Sierra niet mee naar binnen wilden nemen gingen we om de beurt.
...De ander had dan een mooi boek bij zich zodat we voor dit soort dingen de tijd konden nemen. Ik ging het mooie gebouw in. Kerkelijk of niet, het geeft ondanks alles toch een spiritueel gevoel bij ons. Toen ging ik een trapje af, en daar in de crypte stond de zwaar beschadigde sarcofaag van Maria Magdalena.
Hoewel de meningen erover verschillen of dit echt wel zo is was het of ik in één keer eeuwen terug in de tijd geworpen werd. De vrouw die daar herdacht werd had met Jezus gewandeld, was door hem onderwezen en als vrouw verhoogd en gerespecteerd, en waarschijnlijk door hem zeer liefgehad.
Heeft ook Maria moeten vluchten voor achtervolging? Met name misschien wel door Saulus? Er ging van alles door mij heen. Toen ik weer buiten kwam zei ik tegen mijn man: "Proef de sfeer, laat je leiden door je gevoel." Verder zei ik niks.
Hij ging naar binnen en had dezelfde bijzondere ervaring. Bij de sarcofaag stond de opschrift NOLI MI TANGERE, maar in de Griekse oertekst staat, Mê mou aptou, hetgeen ook Laat Mij Gaan, of Hou Mij Niet Vast, kan betekenen. In die interpretatie zou Jezus dus zeggen dat Maria hem niet moet tegenhouden op weg naar zijn vader. In de Latijnse Vulgaat werd gekozen voor Noli mi tangere, wat de statenvertalers overnamen als, raak mij niet aan.
Mijn man was zo ontroerd dat hij spontaan het volgende lied maakte. Hij nam de vrijheid de aanhalingen in de verschillende evangelies enigszins samen te voegen.
NOLI MI TANGERE
De steen was verschoven, was het eerst wat zij zag
Leeg de plek waar gister haar Meester nog lag
Wat restte van mirre en kruiden lag daar
Samen met doeken op de rand van de baar
Was het lichaam gestolen? Dat doe je toch niet?
Haar verdriet deed vergeten wat er echt was geschied
Het gebeuren die dagen was schokkend geweest
Het einde zo plotseling, het verdoofde haar geest
Noli mi tangere, raak mij niet aan
Ondanks het verlangen,
Is het beter te gaan
“Vrouw waarom huil je?”, ze draaide zich om
Verblind door haar tranen en de stralende zon
“Ze namen mijn meester en ‘k weet niet waarheen.”
Daar waar hij lag rest de kilte van steen.
“Maria, Maria, kijk nou eens goed
Droog snel je tranen, heb goede moed
Je lieve omhelzing, ook ik ben ontdaan
Ondanks ons verlangen is het beter te gaan
Me mou aptou, hou mij niet vast
Onze tijd komt nog
Maar het is nu ongepast.”
Henk van Grondelle
Hier zi je de sarcofaag waar Maria Magdalena volgens overlevering zou liggen.
Omdat mensen stukjes afbraken van die kist en meenamen als souvenier staat
het nu achter glas.
