Ik hoorde een onrustig gefluister in de kamer. Ik spitste mijn oren en hoorde: “Pas op, pas op, ze heeft het weer.”
“Wat heeft ze dan en wie is ze?”
“Die vrouw die hier woont, die heeft het op haar heupen. Ze gaat de webben verwijderen.”
“Oh… echt? Ook de webwinkels?”
“Nee, ONZE oude webben, die tegen de plafonds aanplakken en op andere plekken.”
“En wat doet ze dan met ons?”
“Ze smijt ons de straat op, maar dat stelt niks voor, je bent zo weer binnen. Je kunt ook proberen jezelf te verstoppen en als zij de oude webben heeft weggehaald komen we te voorschijn en dan beginnen we op nieuw. Hebben wij ook een schoon huis.”
Dus toen ik wilde beginnen zag ik spinnen vanzelf al naar buiten gaan en anderen die zich verstopten. Ik heb de achterblijvers gewaarschuwd dat ze ook beter kunnen vertrekken want nu we horren hebben om Poekie de Kater binnen te houden komt er geen vlieg of mug meer binnen.
Vloekend en tierend gingen ook zij, maar toen ze het zonnetje voelden zag ik toch iedereen met een brede glimlach.
Na een tijdje ging ik ook naar buiten, naar de twee bijen die in het insectenhotel wonen.
Wat zag ik nou toch? Ach.. een van de bijtjes lag te spartelen in een emmer water. Vlug haalde ik hem eruit en zette hem op een mooie bloem. Lekker in het zonnetje. Gelukkig knapte hij snel op en dronk wat honing en ging verder met zijn bezigheden. De emmer maar snel leeg gegooid.
Daarna vulde ik grote potten en daar deed ik bloemenzaad in, speciaal voor bloemen waar bijen graag op gaan zitten. Wilde bloemen, gekocht bij Action, iets van 99 cent een bus. De zaadjes hebben nog een dingetje met mest erom heen ook.
5 potten heb ik gedaan en nog heb ik over dus dat gooi ik gewoon bij zus Ruth neer. Nog even in het zonnetje zitten lezen en nu gezellig samen binnen.
Annette
