Een tijdje geleden kreeg ik van mijn ouders wat papieren zakjes met daarin allerlei oude Nederlandse munten. Wat guldens, kwartjes, dubbeltjes, stuivers en natuurlijk ook wat centen, van koningin Juliana en koningin Wilhelmina. Mijn vader is al 82, maar kan gewoon goed met de iPad overweg, dus ik stuur mijn ouders met regelmaat berichtjes en krijg ze natuurlijk ook terug. Leuk!
Laatst stelde ik mijn vader deze vraag: Hoeveel zakgeld kreeg je vroeger?
En dit was het berichtje wat ik terug ontving:
Of ik iets wil vertellen over hoeveel zakgeld ik ( 82) vroeger kreeg vraagt mijn dochter. Tsjonge, dat is wel iets van ruim 75 jaar geleden hoor!
Heb als kind de oorlog bewust meegemaakt, bijna iedereen had het toen arm en zakgeld (zondagzootje, heette het toen) zat er niet aan. Ook in ons gezin was schraalhans keukenmeester, hoewel ik nooit echte honger heb geleden (In tegenstelling tot de mensen boven de grote rivieren ).
Hoe mijn ouders het toen fixten om zeven monden te voeden is me tot op de dag van vandaag nog steeds een raadsel.
Toch kan ik me herinneren dat er zo nu en dan een ijsje af kon, of een dropveter o.i.d. Het kan ook heel goed zijn dat ik dat van die paar centjes deed die ik heel af en toe van mijn opoe kreeg. Zo precies weet ik het niet meer, hoor.
Later , enkele jaren na de oorlog, kreeg ons gezin het wat breder, mede omdat ik ging werken en met het af te dragen kostgeld kon bijdragen aan het huishouden. Toen ik in het begin van de jaren zestig mijn grote liefde leerde kennen keerden de kansen! Er moest gespaard worden. Het grootste deel van mijn loon ging toen naar mijn spaarrekening.
