Toen ik bij enkele dagen geleden bij mijn ouders was, was mijn vader in de tuin bezig. "We hebben mollen!" zei hij. En inderdaad, ik zag een heel spoor dwars door het mooie, pas geverticuteerde gras. Mollen kunnen je hele grasveld vernielen. Mijn moeder zei, dat het ook woelmuizen of woelratten zouden kunnen zijn.
Vanuit het kleine terrasje liep een spoor met meerdere ondergrondse gangetjes kris kras door het gras. De mol, mollen, muizen of ratten, waren lekker bezig geweest. Maar wat te doen bij al die molshopen? Het moest in ieder geval stoppen!
Enkele dagen hadden ze het even aangekeken. Mijn vader had een aantal keren per dag met de riek door de gangen geprikt, in de hoop dat de mol geraakt zou worden. Maar dat werkte niet, er kwamen iedere dag hoopjes bij. De hoopjes en gangetjes hadden ze plat getrapt, maar de volgende morgen stonden ze weer helemaal bol.
Het blijkt, dat een mol solitair leeft. Mijn moeder had dat op internet opgezocht, ook dat een mol ongeveer 3x per dag door zijn gangetjes rent om te kijken of hij er wormpjes tegenkomt. En ondertussen maakt hij weer nieuwe gangen, en gooit de grond uit de gangen door een gat naar boven eruit. Maar dat wil je natuurlijk niet, als je een mooi stukje gras in je mooie tuin hebt!
Omdat verjagen geen zin heeft, omdat hij anders bij de buren het grasveld kan vernielen, moet het beestje gevangen of gedood worden. Er werd daarom een mollenvanger geplaatst. Dat groene buisje, wat je ziet op de foto. De mol kan erin lopen, maar kan er niet meer uit, omdat het klepje maar 1 kant open kan. Die moet helemaal in 1 van de gangen gegraven worden, best diep, dat is een hele klus. Vooral met die hitte, hij moet goed passend zijn. s' Avonds is er een stok in de grond gestoken bij het einde van de gang, om te zien of het beestje weer verder had gegraven.
En toen.. ineens.. heel plotseling.. toen mijn vader in de tuin aan het praten was met de buurman.. zagen ze een molshoopje bewegen, er kwam wat vers zand aan.... Mijn vader had de riek in zijn hand en stak hem in een snelle beweging diep in de molshoop. Hij voelde dat het raak was...
Aahhhh toch wel zielig he, zo'n beessie.. maar ja... natuurlijk wel begrijpelijk dat het zo niet langer kon. De riek is even blijven staan en de volgende dag is de boosdoener opgegraven, hier is ie dan!
Mijn moeder heeft de witte vlag (van overgave) bijgestoken op de plaats waar de mol aan zijn einde is gekomen... helaas het einde van het leven van het molletje.. maar gelukkig ook het einde van de vervelende vernielingen!
30/07/18: Petra E. zegt:
Ik heb tenen knoflook in de grond gestoken samen met de buren waar ze ook kwamen en niks meer gezien erna..
31/07/18: Ik kreeg deze tip van Lars V.:
Mollencarbid! Je doet een aantal brokjes carbid in het gat van elke molshoop. Giet daar een gietertje water op en druk het gat een beetje dicht. Door het water vormt er acetyleengas. Dat gas trekt vervolgens de gangen in en de mol zet het op een rennen/kruipen... Ik heb dit op inmiddels een aantal grasvelden gedaan in februari, en de mollen zijn weggebleven. Maar ze blijven wel leven. - En hij gaf de link van dit filmpje erbij:
