Met het boekenweekgeschenk naar Arnhem

We hadden afgesproken op het station en het plan was deze keer om naar Leiden te gaan met het boekenweekgeschenk. De trein naar Leiden liet echter nog twintig minuten op zich wachten en de trein naar Arnhem zou zo vertrekken, dus in een kort moment besloten we die te kiezen. Het bleek een mooie, nieuwe trein te zijn en al gauw hadden we een mooi plekje gevonden, nadat we onszelf ervan overtuigd hadden dat we niet in een stiltecoupé beland waren, begonnen we heerlijk te kletsen.

De treinrit

Na de bekendere stations zoals Tilburg en Den Bosch gepasseerd te zijn, kwamen de wat onbekendere namen, zoals Ravenstein en Wijchen voorbij. Heerlijk naar buiten kijken werd aangenaam afgewisseld met gezellige babbeltjes en zo vloog de tijd voorbij; het moment van aankomst in Arnhem diende zich dan ook al snel aan. We stapten uit en zonder erg op te letten welke kant we opgingen, bereikten we een uitgang van het station. Niks van wat we hier zagen, herkende ik van eerdere bezoekjes aan Arnhem en het was dan ook even een zoektocht om in het centrum van Arnhem te komen.

Park Sonsbeek

Voordat we nog maar enigszins de winkels konden bereiken, viel het park Sonsbeek ons al op. Bij binnenkomst werden wij al meteen verwelkomd door de lieftallige Arnhemse hertjes. Het is veel groter dan de parken die we gewend zijn. Je kan er makkelijk uren in rondzwerven, terwijl je ook nog eens van de diverse bezienswaardigheden kunt genieten.

Het centrum van Arnhem

Uiteindelijk vonden we de winkels van Arnhem en daar kwam voor mij dan ook de herkenmomentjes. Tegen die tijd waren we echter wel een beetje verkleumd geraakt door het Siberische weer dat ons land bereikt had en daardoor waren we wel toe aan iets warms. Alsof het zo moest zijn, liepen we dan ook bijna tegen een reclamebord met koffie en een koekje voor één euro aan en daar maakten we dankbaar gebruik van.

De haven van Arnhem

De winkels waren al snel gesloten, dus trokken we nog even verder Arnhem in, waar we als vanzelf op de haven uitkwamen. Nadat we de hele haven en de mooie cruiseschepen bewonderd hadden, gingen we op zoek naar de makkelijkste weg terug naar het station. De zon was namelijk al aan het vertrekken en zonder haar warme liefkozingen zou het nog kouder worden dan het al was.

Het station terugvinden

Zonder moeite en met een goed gevoel van mijn lieftallige medereizigster kwamen we al snel op de voorkant van het station van Arnhem uit, dat ik meteen herkende van vroeger. Nog even een warm hapje eten en we gingen op zoek naar de trein die ons terug zou brengen. Helaas misten we hem net, naar onze mening kwam dit mede doordat de richting waar je heen wilt slecht staat aangegeven in Arnhem. Gelukkig kwam er nog een trein na een half uur wachten, de conductrice stapt uit en verrast iedereen met een opgewekte goedenavond, waarop ik reageer met net zo een vriendelijke goedenavond. Ze keek verbaasd op en vertelde dat het zo weinig gebeurt dat iemand haar terug groet dat ze ervan schrok toen het ineens wel gebeurde.

Lezen

Op weg naar huis doe ik nog een kleine poging om het boekenweekgeschenk te lezen, de conducteur op de heenweg had namelijk opgemerkt dat niemand het boek gelezen had. Erg ver ben ik niet gekomen, de eerste bladzijde drong al moeilijk tot me door en het enige dat ik heb meegekregen, is dat er een moeder en dochter in meespeelde. Ik heb al mijn boekenweekgeschenken wel netjes bewaard, maar de dag dat ik ze ga lezen, moet er nog aankomen. Ik blijf in ieder geval lekker doorgaan met het gratis reizen dankzij het boekenweekgeschenk. Het was weer een heerlijke dag dit jaar, voor nu is de zon onder voor de boekenweek dus op naar volgend jaar!