Na het activeren van de New York Pass een aangepaste versie van De Bakfiets voor mezelf. Een waanzinnig wakkere work-out met elastieken om toepasselijk tegelijk tijd te rekken tijdens het oneindige ochtendritueel van de liefde van mijn leven. Met de pas kunnen we gratis gebruik maken van een 'hop-on-hop-off' bus en daar maken we gebruik van. Aan de rechterkant van de weg in een Londense dubbeldekker (uiteraard in de open lucht, bovenin) voorzien van commentaar via oortjes zien we links en rechts wat wordt beschreven en vice versa. Schitterende staaltjes street-art, verkeer en vervoer, een wirwar aan weetjes (bukken bij het passeren van stoplichten, anders voel je je licht in je hoofd) en om de zoveel meter de gelegenheid de tocht te voet voort te zetten. Wij kiezen halverwege onze loop te gaan lopen, nader bepaald in Chinatown. Van het Coronavirus was toen slechts sprake bij het drinken van teveel Mexicaans bier en op een plein, in de zon, aan de koffie zoeken we een geschikte plek voor onze brunch. Deze keus is snel gemaakt en we nemen bij LaBaz plaats aan de bar. Het creëren van mijn eigen omelet is voor mij als kok natuurlijk een eitje, de keus van bagel, smeersel, topping en garnituur nog een hele kluif - evenals het verorberen ervan.

Barolo
Barolo

Gelijk de locatieservice van de New York Pass op de proef gesteld. Er blijkt een attractie om de hoek te zitten: The Museum of Chinese in America, kortweg MOCA. Niet heel bijzonder, nagenoeg alle afbeeldingen waren reeds vergeeld. Helden als Bruce Lee en Lue Gim Gong hebben er een ereplek en nagenoeg alle vooroordelen worden gewogen en belicht gevonden. Bij het verlaten van de tentoonstelling krijgen we een voucher voor een porkbun! Die valt goed in de smaak en vol goede moed gaan we op zoek naar een bushalte voor het vervolg van onze verkenningstocht.

We zien wat ooit het WTC was en horen het verbeten verdriet in de stem van onze gids. We passeren Wall Street, rijden langs de Hudson en zwaaien naar Jim Carrey. Als de avond valt en de gelijknamige spits start, is het offhoppen geblazen op twee blokken afstand van ons aanvangspunt.

De voornaam van 'Man met Bril' is waarschijnlijk Gregory. Hij heeft een fiks aantal koffiezaken in NYC en serveert zijn zuiverheid met leuk logo. Even uitblazen, opwarmen en bijkomen van alle indrukken en een plan trekken voor de avonturen van de avonduren. We besluiten op zoek te gaan naar een restaurant aan 9th avenue. Volgens de informatie op de bus de place to be voor de beste prijs-kwaliteitverhouding van de Big Apple. Onderweg komen we langs de National Geographic Encounter Ocean Odyssey: een begeleide 3D virtual reality tour onder water die ons kosteloos wordt aangeboden door de New York Pass en ons kostelijk vermaakt. Bij het verlaten van deze attractie blijken we tegenover het Rockefeller Center te staan, en ook daar mogen we zonder in de rij te staan naar binnen. De foto hieronder is gemaakt vanaf de Top of the Rock. Een verfrissend vervaarlijk vergezicht van een stad meer verlicht dan Parijs en Eindhoven samen.

Barolo
Barolo
Barolo
Daar moet op gedronken worden. Mijn - hier nog gesloten - mond van Bacchus beproeft de #Barolo van Bocca di Bacco. Aan de overkant waren we niet gereserveerd genoeg om gezeten te zijn, maar dit was een geluk bij een ongeluk. Over het eten niets dan lof, al zat dat er dan net niet bij. Een stuk minder lam dan op mijn bord lag na de laatste slok de kuierlatten genomen op weg naar ons hotel. Drentelen maakt dorstig en derhalve besluiten we twee straten voor thuiskomst een bezoek te brengen aan de Beer Authority. Met een legitiem excuus in de vorm van een rijbewijs toegang tot de trappen en tappen van dit etablissement. Proost op de dag en vast op de dag erop. We boeken een tour die aangeboden wordt.
Loading full article...