Leve de Lente

Bij het streven naar kennis

Wordt elke dag iets toegevoegd

Bij het uitoefenen van de Tao,

Wordt elke dag iets weggelaten.

Steeds minder zul je moeten,
Tot je uiteindelijk het niet-doen bereikt.
Als er niets is gedaan,
Blijft niets ongedaan.Het ware meesterschap kun je verkrijgen
Door de dingen hun eigen weg te laten gaan.
Het kan niet door inmenging verkregen worden

Ontwikkeling

Meer en meer ontdek ik dat het leven gewoon zijn gang gaat en dat ik mag meebewegen met de stroom. Zoals bij zaadjes die je in de grond stopt als vanzelf de wortels naar beneden gaan groeien en de stengel naar boven naar de zon. Natuurlijk moet het door de beschermende laag van de buitenkant breken, en bij een walnoot is die laag dikker dan bij een papaverzaadje. Maar het gebeurt, en dan zie je plotseling allemaal groene puntjes tevoorschijn komen. Wonderbaarlijk, dat zo een klein zaadje, schijnbaar als vanzelf, de weg door die donkere aarde heeft gevonden. En nog wonderbaarlijker is het als je soms ziet dat er een grassprietje is die zomaar door een dikke laag asfalt breekt en gewoon gaat groeien en bloeien.
Elk nieuw bloemetje of blaadje heeft een beschermlaag waar het eerst doorheen gaat. Als dat is doorgebroken ontstaat er een prachtige bloem of blad. Vrij dansend in het licht en de ruimte.
Het enige wat de bloem doet is naar het licht groeien, vanzelf.En zo zou je ook je eigen leven kunnen zien. Jouw hart is de wegwijzer naar je ziel, jouw zon, licht en vrij. Je denken is een beschermlaag, noodzakelijk. Zolang er een goede balans tussen denken en voelen is zal het leven als vanzelf zijn loop volgen, je bent dan in de flow, om het zo maar uit te drukken.
Leef vanuit je hart, met wijsheid.

Tijdens een vipassana retraite (een 10 daagse stilte retraite) een aantal jaren geleden had ik een moment van inzicht;
Het leven wordt door mij heen geleefd.!

Dat was een grote bevrijding. Je
hoeft niets te doen, alleen maar te observeren wat er gebeurt en dan kan je meebewegen met stroom van het leven.
Het licht scheen een beetje door de beschermende laag.
Dat is natuurlijk prachtig zo’n inzicht maar als je later thuis bent krijg je weer je gewone leventje en je dagelijkse beslommeringen. Je ergert je aan de rondslingerende tassen en schoenen van je huisgenoot, vervelende collega’s of verplichtingen. Misschien raak je verdrietig omdat er iemand uit je naaste omgeving ernstig ziek wordt, of gedeprimeerd omdat je plannen niet doorgaan, er gebeurt van alles waardoor we de rust en de ontspanning van ons bewust ‘zijn’ kwijtraken en gaan struggelen, worstelen, ploeteren.

Het is dan zaak het onderscheid te maken of de ‘weerstand’ een beschermende functie heeft of dat het je belemmert te groeien en te bloeien.
Het pad van yoga leert je onderscheidingsvermogen te ontwikkelen. Het enige wat je hiervoor hoeft te doen is opmerkzaam zijn. Hoe reageert mijn lichaam op dat wat er gebeurt in mijn leven. Ontspant het zich of trekt het samen.

Het is mijn passie jouw te begeleiden op je persoonlijke pad. Heb je interesse neem dat contact op om een afspraak te maken.