Voor heel wat toeristen is het contact met de lokale bevolking een belangrijk onderdeel van de reis. Het geeft je de gelegenheid om de sfeer van het land op te snuiven of echt kennis te maken met de stad die je aan het bezoeken bent. Door het praten met de mensen rondom ons maken we nieuwe vrienden, duiken we in de plaatselijke cultuur en leren we meer over de lokale tradities. Op deze manier kom je heel wat nuttige informatie te weten, veel meer dan eender welke reisgids te bieden heeft.

Soms proberen we echt wel interesse te tonen en vriendelijk te zijn, en toch lijkt het gesprek niet de goede kant uit te gaan. We zijn zeker dat we het niet gehad hebben over geloof of politiek en we weten dat we niet gelachen hebben om een plaatselijke gewoonte. Maar ergens hebben we dus een fout gemaakt. Er zijn bepaalde dingen je beter niet doet of zegt, en dat hangt van je reisbestemming af.

• Vragen of ze van kikkerbillen of mosselen houden. Dit is echt heel stereotiep voor Frankrijk en de Fransen die vaak met toeristen in contact komen zijn deze vragen echt beu.
  
• Hen doen herinneren aan de bezetting door de nazi. De bezetting heeft hun trots een enorme slag gegeven en dat is iets waar ze liever niet met buitenlanders over praten.
  
• Zeggen dat het de Britten waren die de champagne hebben uitgevonden. Dat mag dan wel waar zijn, het zijn de Fransen die het drankje geperfectioneerd hebben en het gemaakt hebben tot wat het vandaag de dag is.
  

• Zeggen dat Argentinië geweldig is of dat je een grote fan bent van Lionel Messi. Brazilië en Argentinië zijn al heel lang rivalen en ze denken allebei dat ze het beste team van Zuid-Amerika zijn, en niet alleen in het voetbal.
  
• Praten over de Braziliaanse achterwerken. Heel wat moderne Braziliaanse vrouwen raken geïrriteerd door de seksistische woorden: 'Braziliaanse kont'.
  
• Braziliaanse tv-series vermelden. Heel wat mensen nemen het de series kwalijk dat ze een verkeerd beeld creëren over Brazilië en Brazilianen hebben een hekel aan het feit dat de filmindustrie van het land wordt vertegenwoordigd door zulke series van lage kwaliteit.

• Vragen hoe lang iemand al gescheiden is. De oudere generatie in Japan denkt dat een scheiding iets is om enorm beschaamd over te zijn.
  
• Praten over adoptie. Adoptie is een heel intiem proces in Japan en het is een van de onderwerpen die enkel in de familie wordt besproken.
  
• Opscheppen over je salaris en vragen hoeveel iemand verdient. Dit is in vele landen een erg onbeleefde vraag, maar in Japan is het echt taboe om te praten over financiën.
  
• Praten over yakuza. Voor ons is het iets exotisch, maar voor iemand die in Japan woont zijn het criminelen die heel wat problemen veroorzaken in de samenleving.
  
• Hoesten en niezen zonder het dragen van een speciaal medisch masker, of je neus snuiten in het openbaar. In Japan zijn ze heel erg bang voor virale infecties.
  
• Iemand een fooi geven. In Japan is dit niet gepast en je zou er iemand mee kunnen beledigen.

• Vragen uit welke kaste iemand komt. Deze vraag is intiemer dan de vraag naar het salaris en brengt mensen in zeer ongemakkelijke situaties.
  
• Kritiek geven op hun gearrangeerde huwelijken.
  
• Vragen waarom India zo verschrikkelijk vuil is. Overal afval gooien is een deel van de Indische mentaliteit. En wees er maar zeker van dat hen die vraag al minstens duizend keer gesteld werd.
• Foto's nemen van het afval, zeker wanneer er kinderen in spelen, of een koe aan het kauwen is op het afval.
  

• Je eigen kinderen straffen en verbaasd zijn over waarom andere kinderen zich niet gedragen. De Turkse mensen houden echt van hun kinderen, en ze laten hen gewoon alles doen wat ze willen.
  
• Iemand zeggen dat ze niet op een Turk lijken wanneer ze bijvoorbeeld blond haar hebben en blauwe ogen. Stel je zelf eens deze situatie voor: een of andere buitenlandse kerel, die totaal geen idee heeft over de verschillende types die er zijn in jouw nationaliteit, komt je even zeggen dat jij niet op de anderen lijkt. En je moet er dan ook nog een uitleg aan geven! Dit is geen goed begin van een gesprek.

• Een baby een complimentje geven of hun hoofdje aanraken. In Vietnam zijn ze bang om vervloekt te worden en het hoofd is in Zuidoost-Azië de plaats waar de geesten leven.
  
• Twijfelen aan het Vietnamese bijgeloof. Zelfs de hoogst geschoolde mensen geloven er in. Probeer er hen dan ook niet aan te doen herinneren dat het misschien niet waar is.
  
• Praten over de oorlog met de VS, als je het onderwerp onvoldoende kent. Het is beter om het  War Remnants Museum in Ho Chi Minh te bezoeken en andere gedenkwaardige plaatsen en al de vragen die je hebt daar te stellen, aan de gidsen.
  

• Zeggen dat Canada bijna hetzelfde is als de Verenigde Staten. Canadezen zijn heel trots op hun eigen identiteit.
  
• De inheemse bevolking eskimo's noemen. Dit is een heel denigrerende term. Ze moeten in plaats daarvan First Nations Peoples genoemd worden en de mensen in het noorden worden Inuits genoemd.

• Spaanse macho's bewonderen. Het woord macho wordt geassocieerd met de discriminatie van vrouwen en huishoudelijk geweld waar ze nog niet zo lang geleden van zijn afgeraakt.
  
• Verrast zijn waarom stierengevechten nog niet verboden zijn.
  
• Over de Franco-dictatuur en de burgeroorlog praten. Nadat de dictator overleed, nam het volk het 'vergetelheidspact' aan. De tegengestelde politieke krachten kwamen overeen alles wat er tijdens de Franco-tijden gebeurde achter zich te laten.
  
• Een volwassen persoon vragen waarom hij of zij nog steeds bij zijn of haar ouders woont. Eerst en vooral is dat niet tegen de Spaanse traditie. En ten tweede, na de financiële crisis is het heel erg duur geworden voor heel wat jonge Spanjaarden om een lening af te betalen of een appartement te huren, dus velen onder hen moesten terug bij hun ouders gaan wonen.

• Een gesprek beginnen over de Koninklijke Familie. De Britten praten er gewoon niet graag over. Ze hebben daar allemaal zo hun eigen redenen voor.
  
• Een gedetailleerd antwoord geven op de vraag hoe het met je gaat. Je moet die vraag eigenlijk niet eens beantwoorden.
  
• Praten over hun Brits accent. Er is niet zoiets als een 'Brits accent'. Als je het dan toch over het accent wil hebben, wees dan specifieker - Schots, een accent uit het noorden of het zuiden, en zo meer.
  
• Britse mensen Engels noemen. Er zijn Schotten, en Ieren en ze worden nu eenmaal niet graag verward met de Engelsen.
  
• Heel wat dure woorden gebruiken. Een persoon die er van houdt om over wetenschap te praten en iemand die over zijn of haar behaalde graad praat, wordt beschouwd als een arrogant en saai persoon.

• Bij iemand informeren naar zijn of haar gezondheid. Als je iemand deze vraag stelt, zouden ze kunnen denken dat ze er niet al te best uitzien.
  
• Praten over de negatieve consequenties van de regering van Mao. Voor heel wat mensen blijft hij nog altijd een nationale held.
  
• Iemand proberen toevoegen aan Facebook. Zoals je misschien al weet, wordt gratis toegang tot het internet geblokkeerd in China met de Golden Shield en het interne internet is niet handig. De meeste mensen zijn vrij gelukkig met wat ze hebben, en sommige lichten de politie in als ze iets weten over iemand die de wet niet nageleefd heeft en online is geweest. Andere mensen praten niet graag over hun isolatie van het internet.
  
• Buigen wanneer je hallo zegt. De mensen in China doen dit niet: dit komt uit het Boeddhisme en wordt wel gedaan in verschillende Aziatische landen, zoals bijvoorbeeld Thailand. Maar dus niet in China!

• Vragen wat hun grootvader deed in 1941. Praten over het Nazi-regime is iets wat een Duitser gaat irriteren of vervelen.
  
• Over heel Duitsland spreken alsof je het over Beieren hebt. Sommige toeristen denken dat alle Duitsers worsten eten, bier drinken en korte leren broeken in hun kast hebben hangen. Dit zijn stereotype kenmerken voor wie in Beieren woont, wat slechts 1 van de 16 regio's is in Duitsland. Andere streken hebben hun eigen tradities en de inwoners vinden het heel erg vervelend dat niemand daar iets over weet.
  
• Onderbreken. Je moet de Duitsers laten uitspreken of ze zullen nooit meer met je praten.

• Praten over het privéleven van de koning of andere leden van de koninklijke familie. Iets vragen over deze dingen (over de huwelijken van de koning die niet zo goed waren of zijn officiële minnares) is een grote vergissing. Je kunt hiervoor zelfs gearresteerd worden!
  
• Verbaasd zijn over hoe ze insecten eten. Ironisch genoeg worden de insecten aan hogere prijzen verkocht aan de toeristen. Thaise mensen eten niet zo vaak kakkerlakken en sommigen denken dat insecten walgelijk zijn.

• Iemand een Hollander noemen of naar Nederland verwijzen met Holland. Doe dit gewoon niet.
  
• Vragen naar zwarte piet. Hij is een folkloristisch figuur, een zwarte assistent voor Sinterklaas. In de 21ste eeuw, hebben heel wat mensen gemengde gevoelens hierover. Sommigen zeggen dat het gewoon een traditie is, terwijl anderen het dan weer over racisme hebben. In ieder geval is het beter om het niet over zwarte piet te hebben omdat er al heel wat rond te doen is geweest.
  
• Nederland vergelijken met België. Afgezien van het feit dat ze bijna dezelfde taal spreken en vroeger 1 land waren, zijn het nu verschillende landen en verschillende mensen.
  
• Zeggen dat hun koning lijkt op een jonge versie van Donald Trump en dat hun koningin geen Nederlandse is.

• Zeggen dat de kerstman op de noordpool leeft. De Finnen zijn heel erg voorzichtig met het feit dat de kerstman in Finland woont.
  
• Luid en emotioneel praten. Finnen zijn heel erg voorzichtig met mensen die zich op deze manier gedragen.
  
• Alcohol uit het flesje van iemand anders gieten. De Finnen zijn zeer vrijgevig, ze zijn blij om hun eten of andere dingen met je te delen, maar niet hun alcohol.
  
• Een boek of een cartoon over Mumintrolls belachelijk noemen.

• Zeggen dat hummus en falafel niet zijn uitgevonden in Israël.
  
• Geen respect hebben voor de IDF (Israeli Defense Force) en de mensen die hier dienst lopen. Voor de jonge mensen in Israël is je legerdienst mogen doen een eer.
  

• Een zakelijk gesprek hebben tijdens de sabbat of vragen waarom er geen publiek transport is tijdens de sabbatperiode.
  

• Geen kinderen hebben. In Israël is het beter om dat niet te gaan verkondigen: ze zullen je hoogstwaarschijnlijk niet begrijpen. In de traditionele Joodse families geloven mensen dit: hoe meer kinderen, hoe beter.
  
• Wanneer je iemand ontmoet van het andere geslacht en die persoon draagt iets om het hoofd te bedekken, je hand aanbieden voor een handdruk. Het zijn religieuze joden en ze mogen niemand van het andere geslacht aanraken behalve hun partner of kinderen.