Het afgelopen weekend ben ik naar #Berlijn geweest.  Ik kan me als puber de televisiebeelden van de val van de muur nog goed herinneren. De beelden van de vreugde van de #bevrijding voor al die DDR Berlijners. Om er dan nu daadwerkelijk te zijn en te lezen, horen, voelen en zien hoe het leven voor al deze mensen is geweest, is indrukwekkend. Ik had me niet gerealiseerd dat de impact van de indoctrinatie zo enorm was en dat dit nog zo duidelijk zichtbaar is in deze stad. Te realiseren dat het in de wereld nog steeds gebeurt. In Berlijn is het oorlogsverleden zichtbaar.  In het kloppende hart van Berlijn is een groot memorial te vinden. In het museum eronder veel oorlogsbeelden en persoonlijke familie verhalen van alle Europeanen.

Gelijktijdig de materialistische welvaart, die er in deze stad  ook is. Moderne bouw, dure merk modezaken met prachtige vitrines, sport Ferarri's, Porsches, Mercedes. Theater, muziek en het publiek dat  netjes gekleed erheen gaat.

In het oostelijk deel, vlakbij "East side Gallary"  gewandeld en ervaren hoe allerlei type mensen (50.000 mensen) punkers, jonge gezinnen, bejaarden, turken enz.  samen vreedzaam protesteren voor verlaging van huur en creëren van woonruimte. Niet weggejaagd willen worden uit hun woonwijk. Het oostelijk deel van Berlijn is nu hip en veel panden worden opgekocht. In deze woonwijk een wijntje gedronken op een pleintje waar al deze type mensen al jaren samenleven. Deze plek gaf me een gevoel van vrede en dat zou niet verloren mogen gaan. 

Berlijn, een stad die volop emoties ademt, verwoordt in een gedicht.

Loading full article...