Gisteravond zag ik op YouTube een nieuwe video van Café Weltschmertz voorbij komen, met daarin dr. Sid Lukkassen die in gesprek gaat met prof. dr. Paul Cliteur over het onderwerp 'Het linkse geloof en de rechtse zuil'. Aangezien ik me niet kan plaatsen in de visie van Sid besloot ik om de video te bekijken.

Maar waarom zou ik dat doen?

Als ik Sid mag geloven zit ik qua levensfilosofie meer bij de linkse kerk dan bij de rechtse zuil. En dat is uiteraard helemaal prima. De waardes waarvoor ik sta in het leven en die mijn karakter omhelzen passen beter bij de linkse kerk. Maar dat betekent niet dat ik daardoor alles wat vanuit de linkse kerk komt als zoete koek slik. Juist door ook de rechtse visie te bestuderen kan ik leren en wijzer worden. Want de waarheid ligt waarschijnlijk in het midden. En mezelf categoriseren in een bepaald team kan zorgen voor zogenaamde blind spots. Horen en lezen wat je al weet of waar je al achter staat zorgt niet voor groei. Iets nieuws horen en open staan voor andere ideeën wel. Het dwingt me om na te denken over m'n standpunten en visie. Soms om juist mijn standpunten en visie te versterken, soms om deze juist bij te stellen.

Vandaar dus.

Loading full article...