Van de achtersteven komt de hovenier dreigend op me af. De rest van mijn gezin staat genietend over de reling te kijken. Zij hebben niets door. Dat moet zo blijven.
'Dit zet ik je betaald,' sist hij me toe.
'Betalingen zijn altijd welkom.' Met stalen zenuwen hou ik mijn glimlach in stand. Deze vakantie laat ik niet overschaduwen door een ontevreden sujet.
'Je weet heel goed waar ik op doel, juffie. Ik zou maar snel over de brug komen.'
'Nou moet je eens heel goed luisteren, snoeshaan. Ik ben je gezeur goed zat. Het is aan een ieder vrij om te doen en laten met zijn of haar grondgebied. Ik heb er doelbewust voor gekozen om mijn hele tuin te laten betegelen, dus ben je voor mij overbodig geworden. Tabee.' En met een judo-offerworp zwier ik de onfortuinlijke lastpak overboord.
