Bevrijd
Zou ik het gewoon doen, even terug in de tijd gaan.
Net doen of het me niet interesseert wat mensen denken.
Want denken en oordelen doen ze toch wel, ook al doe ik niets.
Ik ga het gewoon doen, trek mijn bikini aan en mijn regenlaarzen.
Bekijk mezelf even in de spiegel en lach mezelf uit.
Ik zie er onnozel uit met mijn bikini en regenlaarzen, maar in ieder geval heb ik mezelf vandaag weer aan het lachen weten te maken.
Nou daar gaan we hoor, ik open de voordeur en met grote stappen loop ik naar buiten.
Brr…. Dat is nog best koud die regen op mijn blote huid.
Doorzetten Amia, want het gaat straks vast nog veel kouder worden.
Uit het raam zie ik een oude man, zijn ogen staren mij aan of dat ik helemaal gek geworden ben.
Ja, misschien wel, maar daar is niets mis mee toch?
Ik heb me lang genoeg aangepast aan alles en iedereen, en wat heeft me dat gebracht.
Een burn out!
Ik verhoog mijn snelheid, want het wordt nu toch wel aardig koud.
Onderkoeld raken is niet mijn doel, mijn doel is de grootste en diepste plas vinden.
En ik weet precies waar deze zich bevind
Hoe dichter ik bij de plaats van bestemming kom, hoe harder mijn hart begint te kloppen.
Kan ik het nog wel, weet ik nog hoe het moet.
Natuurlijk spreek ik mezelf moedig toe.
Je deed dit vroeger standaard bij een regenbui, tegen de wil van je ouders in.
En dan PLONS ik spring met heel mijn gewicht in de diepste modderpoel die ik gevonden heb.
Heerlijk! Ik sta er tot aan mijn enkels in en voel me weer net als een onschuldige 5 jarige.
Ik spring een aantal keer op en neer en voel me bevrijd, voel me jong, voel me goed.
Morgen weer?
