Bevrijd in een ander daglicht
Bijna alle steden hadden een JAC. (Jongeren Advies Centrum) waar jongeren terecht konden met problemen. Het ging om alternatieve hulpverlening. In Nijmegen heette dat het AID en zat toentertijd op de Meester Franckenstraat. Ook ontstaat er een soort vakbond voor jongeren, BM (Belangenvereninging Minderjarigen).
Op vrijdag 31 mei 1974, dringen tientallen actievoerders van het JAC en de BM het terrein van de Heldringstichtingen in Zetten binnen, een inrichting voor moeilijk opvoedbare meisjes en een kleine gemengde afdeling (Lingewal) voor Jeugdpsychiatrie.Â
Zij beschuldigen de instelling van martelpraktijken, zoals het gebruik van isoleercellen, verdovende injecties en koude douches. Dit aan de hand van de verhalen die er binnenstromen van jongeren die zijn gevlucht. In die tijd werd er stelselmatig van weglopen gesproken. De actievoerders brengen een Zwartboek uit Zetten, zat, gezeten (zover mij bekend is, ligt er in de bibliotheek Arnhem nog een exemplaar in het archief) met naast klachten over het overmatig gebruik van isoleermethoden en medicatie ook verklaringen van meisjes die melden door directeur/psychiater Finkensieper gedwongen tot seksuele handelingen. Â
Uiteindelijk kon de politiek er niet omheen en en stelde commissie-Dijkhuis in, die hoewel kritisch over de gang van zaken de klachten over seksueel misbruik negeerde. In 1978 heb ik zelf bij het AID meegewerkt aan een volgend zwartboek, dat het daglicht nooit heeft aanschouwd en alleen intern gebruikt is. De druk om het te verzwijgen groeit. Er wordt zoveel mogelijk samengewerkt met politie en gemeente. Er komt een wegloophuis, net als in een aantal andere grote steden. Â
