Iris B. heeft haar 2½ jaar gevangenisstraf er bijna opzitten. Soraya K. en Carol V. zoeken haar op.

Een C.I.S. reünie dus…

Terugblik Iris op celstraf

Iris heeft inmiddels bijna 2½ jaar in de gevangenis doorgebracht.

Sinds haar bekeringsgebed put zij daar enorm veel kracht uit. Juist ook in de emotioneel moeilijke momenten – en dat waren er vele! – hield dit haar op de been.

Ze weet heel goed dat ze deze celstraf verdiend had. En ze is ook heel blij dat ze er in feite zonder kleerscheuren doorheen gekomen is.

In de loop van de tijd heeft ze best veel luchttijd op de trap doorgebracht; daar waar ze destijds Carol weer ontmoette. Haar heeft ze trouwens niet veel meer gezien, want zij is kort na hun weerzien enigszins vervroegd vrijgelaten.

Iris hoopt binnenkort ook vrij te komen en wil dan haar leven op een goede manier vorm gaan geven.

Misschien kan ze toch wel weer een goede opleiding gaan volgen, als basis voor een nieuw leven. Wie zal het zeggen?

Maar zo meteen komen Soraya en Carol op bezoek. Wat kijkt ze daar al weken naar uit!

Hopelijk valt dat niet tegen…

Soraya en Carol komen binnen

Soraya en Carol wandelen samen de gevangenis binnen. De plek waar Carol haar straf heeft uitgezeten.

Ook zij zien ernaar uit om hun maatje Iris weer te ontmoeten; om weer met zijn drieën samen te zijn.

Ze hebben inmiddels genoeg ervaring met het geloof om te weten dat ze de toekomst ook samen kunnen doorbrengen. Vooral Soraya heeft haar weg in de christenwereld al lang en breed gevonden. Ik ben zo blij, zegt ze tegen Carol, dat jullie allebei de Heer hebben gevonden. Dat we alle drie uit de criminele wereld weg konden komen. Hoe mooi zal het zijn als wij samen de vrouwelijke vleugel van die andere C.I.S. kunnen vormen, met Niels, Stef en Karel om mannen te bereiken!

Carol kan niets anders dan daarmee instemmen. Inderdaad, zegt zij, we zijn immers jaren geleden al een prachtig samenwerkend team gebleken. Alleen jammer dat Iris en ik hier vast hebben gezeten en jij je straf ontliep. Die opmerking raakt Soraya diep in haar ziel. Ze barst in snikken uit en gaat op haar knieën om Carol nogmaals vergeving te vragen.

C.I.S. meiden blikken kort samen terug

Soraya huilt nog, als ze Iris om de nek valt.

Wil jij me ook vergeven?

Ik vind het zo erg dat jij hier zit doordat ik jou destijds verleid heb.

Alsjeblieft, Iris…!

Nou, reageert Iris met tranen in haar ogen, gelukkig ben ik bijna vrij. Het was zwaar hier, maar ik heb het volgehouden.

Vooral omdat ik God toe heb gelaten in mijn leven. En Hij heeft ons hier ook weer samengebracht, denk ik.

Dat heb ik in feite ook aan jullie beiden te danken.

Ik heb niks gedaan voor jou, hoor, Iris.

De verbazing spreekt uit Carols stem.

Eerlijk gezegd heb ik sinds ik vrij ben

– net als de schenker bij Jozef – niet meer aan jou gedacht.

En daar schaam ik mij weer voor. Wil je mij ook vergeven?

Het is tijd om te gaan voor de bezoekers, roept de binnenkomende bewaker. Iris moet over vijf minuten op appèl staan. De bewaker neemt Iris onmiddellijk mee. Zij kijkt nog wel even om, maar krijgt geen kans om nog gedag te zeggen.

Zo staan Soraya en Carol een paar minuten na binnenkomst alweer buiten de gevangenismuren. Blij dat ze even weer samen waren, maar teleurgesteld dat het maar zo kort was. Maar goed, zegt Soraya, binnenkort is Iris vrij en dan kunnen we weer samen gaan bouwen aan ons leven.

PS: Meen je de jongedames op de foto’s te (her)kennen, wéét dan dat zij slechts personages in dit verhaal vertegenwoordigen. Zij hebben in werkelijkheid niets met criminaliteit te maken.

Andere delen van CIS (en meer…)

Ben je benieuwd hoe het verdergaat? Blijf dan volgen, want dit vervolgverhaal gaat door! Binnenkort hoort komt Iris vrij en vinden de drie meiden elkaar weer.