De aanname dat hersenen je bewustzijn creëren is niet lange houdbaar’ volgens Cardioloog Pim van Lommel. Als het stoffelijk lichaam ermee ophoudt, waar blijft dan de geest?

Snellen we tijdens het moment van overlijden door een donkere tunnel met een wit licht aan het einde, waar onze gestorven dierbaren ons verwelkomen in het hiernamaals? Als we enkele gerenommeerde artsen, geestelijken en spiritualisten mogen geloven is het heel aannemelijk dat er sprake is van een vorm van leven, of bewustzijn, na de dood. Toch hangen veel wetenschappers een tegenovergestelde theorie aan. Het zou namelijk ook het geval kunnen zijn dat de prettige sensaties het gevolg zijn van ons brein dat tijdens het stervensproces abnormaal functioneert. Zijn de ervaringen dan wel realistisch?

Cardioloog P. van Lommel, BDE-onderzoeker heeft de bijnadoodervaring als volgt gedefinieerd:
“Een bijnadoodervaring is een geestelijke ervaring die kan optreden tijdens een periode van klinische dood, maar ook tijdens een stervensproces of soms zonder duidelijke aanleiding. De bijnadoodervaring is een universele ervaring die over de hele wereld en door alle tijden heen wordt vermeld, die onafhankelijk is van leeftijd, intellect of godsdienst.”

Onderzoek suggereert dat een enorme hoeveelheid serotonine in ons brein de bijna-doodervaring veroorzaakt.

De bijna-doodervaring is een veelvoorkomend fenomeen. Het overkomt mensen die zeer ernstig ziek zijn en de dood in de ogen kijken. Sommigen vertellen van een helder licht dat ze opeens zien. Anderen treden buiten hun lichaam. Er is al veel onderzoek naar gedaan. Maar een sluitende verklaring is er nog niet.

Onderzoeker Alexander Wutzler dacht na over de bijna-doodervaring. Hij vroeg zich af welk stofje in het brein ervoor zou kunnen zorgen dat mensen zo’n bijna-doodervaring op een heel overtuigende wijze meemaken. Hij bedacht dat het stofje serotonine er misschien iets mee te maken zou hebben. Het stofje regelt niet alleen onze stemming, maar is ook nauw betrokken bij het verwerken van geluiden en beelden.

Ratten
Wutzler nam zes ratten en gaf ze een overdosis verdovingsmiddelen, zodat de dieren dood gingen. Terwijl de dieren hun doodsstrijd voerden, keek hij hoeveel serotonine ze in hun hersenen hadden. Hij ontdekte dat de hoeveelheid serotonine tegen de tijd dat de ratten stierven verdrievoudigd was.

Overtuigd?
Wutzler stelt dat serotonine toeneemt in een stervend brein en dat dat mogelijk verklaart hoe een bijna-doodervaring ontstaat. Niet alle wetenschappers zijn even enthousiast over de resultaten. Zo is niet bewezen dat serotonine ook toeneemt in het stervende menselijke brein. Ook is onbekend of ratten het fenomeen ‘bijna-doodervaring’ wel kennen.

De vraag zal de mensheid nog wel even bezighouden. Er is nog niemand terug gekomen om ons dat te vertellen.

#bijnadoodervaring

Bijn dood ervaring

Mysterie van de bijna-doodervaring
Heldere lichten. Een hereniging met een dierbare. Zweven boven je eigen lichaam. Mensen die een bijna-doodervaring meemaken, komen regelmatig terug met de meest fascinerende verhalen vanuit het randje van de dood. Vangen ze echt een glimp op van het hiernamaals, of speelt hun brein een vals spelletje? Wetenschappers proberen het mysterie te kraken. Met redacteur psychologie & brein Margreet Vermeulen.