Biografie hoofdstuk 2 Opgroeien op het platteland

Het platteland

Wat leer je op het platteland? Chris wist dat het mooi was om buiten te spelen en dat ze niet bij de boom mocht komen waar de grote hond aan vastgebonden zat. Die hond blafte veel, maar ze kon de verleiding nauwelijks weerstaan. 

Er waren 2 appelbomen, één had kleine zoete appeltjes en de andere had grote, zure appels. Nee, die waren niet lekker, maar mama had ook gezegd, dat ze niet aan de appels mocht komen. Er liep een lang pad naar het hek, dat hek zat altijd dicht, met zo'n raar slotje, die Chris niet open kon krijgen, maar de bakker, de kruidenier en de melkboer wisten precies hoe dat moest. Het was altijd feest als de kruidenier kwam, want die gaf altijd een snoepje. Van de anderen kreeg ze niks. 

Mama liet altijd alles opschrijven en aan het einde van een paar weken moest ze dan betalen. Soms kon ze het niet betalen en vroeg ze of ze later mocht betalen, dat mocht gelukkig meestal wel. Melk haalde mama altijd bij de boer, die een eindje verderop zat, elke week een emmertje. Chris mocht dan vaak mee. Mama bleef wel eens een kopje thee drinken, het stonk er altijd zo naar stal, gelukkig was dat bij Chris thuis niet zo, daar rook het vaak naar kachel en kolen, zeker als het koud was. 

Voor haar slaapkamerraam was een put, met een deksel erop, als het donker was, dan leek het wel een draak. Chris moest daar maar niet aan denken. Het was voor haar een enge bedoening, maar ze durfde nooit zo heel veel te doen, papa en mama hadden vaak ruzie en dan kon papa wel eens erg ruw doen. Hij had haar ook al eens over de knie gelegd, billen bloot en hij sloeg tot haar billetjes rood waren. Dit was ze niet vergeten, ze kon haast niet meer zitten en ze had gehuild, geschreeuwd, maar papa sloeg steeds harder, dus toen ging ze maar niet zo hard meer huilen en toen hield het gelukkig op.