Een van de mooiste vlinders vind ik toch wel de blauwe morpho. Die blauwe kleur is werkelijk prachtig. Alleen is het vrij lastig om 'm te fotograferen, want als de vlinder op een blad gaat zitten, vouwt hij zijn vleugels samen. Ik had 'm al een aantal keer langs zien fladderen, maar geen kans om een foto te maken. Ik raakte in gesprek met een opzichter van #Artis en hij liet me de rupsen zien van de blauwe morpho. In verschillende fasen kon ik die alvast wél fotograferen. De man was uiterst geduldig en hield een blaadje voor me vast, terwijl ik mijn camera aan het werk zette. De opzichter vroeg zelfs of ik genoeg licht had. :) Hij vertelde me dat het verpoppen wel zeven weken in beslag kon nemen.

Ik was al behoorlijk tevreden met de foto's van de rups, maar toen gebeurde er iets...

We zouden bijna het #vlinderpaviljoen verlaten, toen ik een meisje enthousiast tegen haar vader hoorde zeggen dat ze een mooie blauwe vlinder had gezien. En ik keek omhoog en ja hoor, daar was mijn kans.

Ik had nu een foto van de vlinder met dichte vleugels en had wel geprobeerd de vlinder in al zijn kleurenpracht vast te leggen, maar ik had natuurlijk geen tijd om de foto's te bekijken zolang de 'dichte' vlinder boven me hing. Uiteraard wilde ik er zeker van zijn dat díe foto in ieder geval scherp was.

Nadat we buiten stonden, kon ik mijn nieuwsgierigheid niet langer bedwingen en checkte mijn foto's. En door wat ik daar zag, kon mijn dag niet meer stuk :D Natuurlijk wil je het liefst dat een foto haarscherp is, maar ik was al blij dat ik twee foto's had van de #morphovlinder met de vleugels geopend.