Ik zal altijd nadenken over een wereld zonder geweld.
Ik deed dit door stukjes te schrijven of het te tekenen op mijn wijze verteld.
En dit keer doe ik het met een klein gedicht ,omdat het mijn angsten iets verlicht.
Er is zoveel ellende wat je vandaag de dag ziet ,heel ver weg maar soms ook heel dichtbij.
Verdraagzaamheid en vriendelijkheid is dat er niet meer bij?
Mensen zijn vaak zo hard en haatdragend en vele niets meer van elkaar.
Internet lijkt voor sommige een manier om innerlijke boosheid te uiten.
Maar op die wijze zal diegene altijd op tegenstand stuiten.
Praten lijkt vaak niet meer normaal.
Wat je soms leest is zo banaal.
Mensen schelden tieren er op los, en zeg je daar iets van dan ben je goed de klos.
Ieder mens wil toch ook het beste voor eigen familie en vrienden.
Waarom dan geen begrip voor iemand buiten eigen kring kunnen vinden.
Ik wordt er steeds meer en meer verdrietig door , de hardheid en zakelijkheid is wat mij steeds meer stoort.
Ik vind het jammer dat het vaak ook nog als normaal gedrag wordt gezien.
Ben ik misschien te zacht een onrealistisch persoon misschien?

Karin Lammertse

De tekeningen heb ik zelf gemaakt en de header die heb ik van mijn  pagina op facebook: We believe in Worldpeace  

De link heb ik hieronder geplaatst

Loading full article...