Bloed geven

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Ben je bloedmooi of spuuglelijk, in beide gevallen vergelijken we je met lichaamsvloeistoffen die niet gekoppeld zijn aan uiterlijkheden. De verschillen en overeenkomsten bepalen niets. Ligt het dan aan het woord? Is bloed per definitie mooi en spuug in principe lelijk? Nou nee, ik ken verschillende mensen die met afschuw naar bloed kijken en met plezier speeksel uitwisselen.

Het zal met name gaan om de noodzaak het te hebben. Bloed is van levensbelang en spuug voorkomt een droge mond. Spuug ben je van tijd tot tijd graag kwijt, terwijl je bloed niet wil verliezen.

Ook de kleur zal meebepalen. Rood, geassocieerd met liefde, terwijl het witgelige van spuug wordt geassocieerd met overtollig afval, een soort kwalletje dat uit ons lichaam komt. We spreken ook pas van spuug als het ons lichaam verlaat, daarvoor is het speeksel.

Beide werkwoorden hebben binnen de bevolking ook een geheel andere uitwerking. Bij iemand die spuugt krijg ik afkeer, bij iemand die bloedt medelijden.

De bittere noodzaak van het hebben van voldoende bloed vinden wij terug in de verschillende bloedbanken. Het verzamelen van spuug is voorbehouden aan de misdaadbestrijding.

De dracula van de Nederlandse zorg is filantropisch ingesteld. En wij laten ons gedwee uitzuigen.