Blog 03-06-2018 Altijd bezig.
We zijn altijd bezig met iets buiten ons zelf, altijd bezig om anderen gelukkig te maken, blij te maken. Dit doen we omdat we onszelf niet belangrijk vinden, niet goed genoeg, we zoeken naar aandacht, complimenten en liefde en boven alles geluk.
Het minderwaardigheidscomplex begint al als de baby huilt, huilen vraagt om aandacht, ik heb iets nodig, bv. voedsel. Maar ouders bepalen de tijd, voorgeschreven richtlijnen om op die tijden te eten worden er dus al vroeg in gebracht. ouders leven volgens hun agenda en baby’s en kinderen moeten zich daar aan houden, op zich is dat niet fout. Je heb het namelijk zelf ook zo geleerd en aangenomen dat het zo moet. Hierdoor ontstaan ervaringen door knelpunten, problemen, uitdagingen van de baby naar een volwassen mens, zelfs tot aan het einde van het leven. Dat was ook de bedoeling van het elven, ervaren, maar hier wordt dus geleerd, hou rekening met de ander, de baby moet dus wachten, totdat de ouder tijd heeft. Hier wordt de overtuiging aangeleerd dat we niets waard zijn, eerst de ander, eerst de ander helpen.
Maar dat is ons leven niet, dat wordt dus aangeleerd, aangepraat, nee ons leven gaat om gewaarwording van jezelf. Je eigen realisatie, je eigen leven voorop zetten, jij eerst, eerst aan jezelf denken. Ja maar dat is pas egoïstisch, nee dat is wat ego jouw verteld, het zijn je eigen overtuigingen die je dat wijsmaken. Jij heb dit zelf aangeleerd doordat anderen het je verteld hebben en jij denkt dat het een waarheid is en het schuld gevoel ligt dus dat je egoïstisch bent.
