Daar ben ik weer met mijn dagboek. De vorige keer schreef ik dat ik wat moeilijke dagen had gehad maar nu gaat alles van een leien dakje. Heel bijzonder vind ik het. Als ik bij eerdere pogingen zei dat ik ging stoppen, kreeg ik erg vaak te horen: En, wanneer begin je weer? Of: hoe lang zou het deze keer duren?

Dat is dus nu helemaal niet aan de orde want ik weet dat ik niet weer ga roken. Met de Champix heb je totaal geen ontwenningsverschijnselen en daarom lukt het deze keer wel. Ik ben wat extra moe geweest, heb wat maagklachten gehad maar alles is over gegaan en nu heb ik nergens last van.

Wat wel heel grappig is, is dat in de bijsluiter staat dat je slapeloze nachten kunt krijgen en rare dromen. Nou, ik slaap als een zwijn, echt heel diep en ik moet echt de wekker zetten want anders kom ik er niet voor 12 uur uit. Afgelopen week moest mijn man zo lachen. Ik had mezelf bloot getrapt en hij wilde me weer toe dekken. Ik ging toen ineens rechtop zitten, omhelsde mijn man heel innig en ging weer verder met slapen, hahaha wat idioot he, ik moest zo lachen toen hij dat vertelde.

Vanavond ga ik de tuintafel ook weer in de oude situatie neerzetten. Je moest immers alles veranderen, je rookplekje anders doen, nou het staat nu niet echt handig dus ik zet hem terug.

Ik ben dus een blije niet- roker en jullie lezen weer van mij hoor.