Mijn ( waargebeurd) verhaal deel 15

Ik heb ze hierna dus ook niet meer besteld. De appeltaartjes die bij de eerste levering zaten kreeg ik maar moeilijk aan de man. En had ik extra derving te verwerken. Zonde van mijn zuurverdiende geld. Als we onze eerste raad zouden hebben dan was ik van plan om het hier over te hebben ,maar zover is het nooit gekomen.

Het is er bij mij langzaam ingeslopen dat ik het zat begin te worden en ik het gevoel kreeg dat er zoveel dingen niet kloppen en dat er nog meer onraad boven ons hoofd hing. Ik wilde dit zo graag laten slagen dat ik me aan deze gevoelens niet bloot kon stellen. Maar ik moest iets gaan ondernemen.

Na de Maasstraat, de raad en het reklame gedoe is bij mij de motivatie naar nul gedaald. En mijn zakelijke rekening ook. We konden al een tijd de facturen voor de broodlevering niet meer betalen en de kosten liepen hoog op. Wel tot duizenden euro's schuld bij Lon. zijn acties zoals hierboven nekte ons. Ik stelde hem verantwoordelijk voor de situatie waarin we nu zaten.

Ik ben me er volledig van bewust dat ik dit zelf heb laten gebeuren,maar ik heb zo goed en zo kwaad mogelijk geprobeerd om hem te laten weten dat de Lekstraat dit allemaal niet trekt. Ook als hij weer met iets kwam ging ik er tegen in. Dit is een van de momenten dat het door mijn hoofd spookte...meid je word genaaid waar je bij staat!