HET VERHAAL:
Het verhaal speelt zich af tussen 1983 en 2007 in Italië en Duitsland.
Alice is 7 jaar en moet elke dag gaan skiën, mee met het skiklasje . Maar zij haat skiën. Op een dag gaat ze alleen op pad en besluit een afdaling te maken. Ze komt ten val en is verlamd aan haar been.
Mattia, wiskundig heel begaafd, is de helft van een tweeling. Zijn zusje Michaela is minder begaafd en heel aanhankelijk. Op een dag laat Mattia Michaela spelen in het park en gaat er in zijn eentje vandoor naar een verjaardagsfeestje. Tegen de avond wil hij haar terug ophalen en is ze weg. Verdwenen!
De ontmoeting tussen Alice en Mattia gebeurt op school. Eerst kennen ze elkaar niet. Alice heeft Anorexia, gaat om met het populairste meisje van de klas die voor Alice Mattia uitkiest als vriendje. Alice en Mattia worden aan elkaar voorgesteld op een feestje en voelen direct een verbondenheid met elkaar. Iedereen denkt dat ze verliefd zijn. Maar zij zijn verbonden met elkaar omwille van hun traumatische ervaringen in hun jeugd. En het blijkt moeilijker dan ooit om contact met elkaar te krijgen...
Wat betekent de titel?
"De eenzaamheid van priemgetallen": Priemgetallen zijn alleen deelbaar door zichzelf en 1. Ze komen niet zo veel voor. Mattia en Alice zijn twee tweelingpriemgetallen eenzaam en niet dicht genoeg bij elkaar om elkaar echt te raken.
Fragment
"De anderen zagen als eersten wat Alice en Mattia pas jaren later zouden begrijpen. Ze liepen hand in hand door de woonkamer. Ze glimlachten niet en keken ieder een andere kant op, maar het was alsof hun lichamen door de armen en vingers die elkaar raakten voortdurend in elkaar overvloeiden. Het scherpe contrast tussen de blonde haren van Alice, die de huid van haar veel te bleke gezicht omkransten, en het donkere haar van Mattia, warrig naar voren vallend zodat zijn zwarte ogen erachter schuilgingen, was in een subtiele boog die hen met elkaar verbond helemaal verdwenen. Er was een gedeelde ruimte tussen hen waarvan de grenzen niet duidelijk waren afgebakend, waarin niets scheen te ontbreken en de lucht roerloos leek, onverstoorbaar.
Alice liep één stap voor hem uit en het lichte getrek aan Mattia herstelde haar cadans en deed de gebrekkigheid van haar ongelukkige been teniet? hij liet zich meetrekken en zijn voeten maakten geen geluid op de tegels. Zijn littekens gingen schuil in haar hand en vonden er geborgenheid.
Op de drempel van de keuken, op enige afstand van de groep meisjes en Denis, bleven ze staan. Ze probeerden te begrijpen wat er aan de hand was. Ze hadden iets dromerig over zich, alsof ze van ver kwamen, een plek die alleen zij kenden." (blz. 103)
"Priemgetallen zijn alleen deelbaar door 1 en door zichzelf. Ze staan op hun plaats in de oneindige rij natuurlijke getallen, zoals allemaal tussen twee ingeklemd, maar verder uit elkaar dan de andere. het zijn argwanende, eenzame getallen en daarom vond Mattia ze prachtig. Soms dacht hij dat ze per ongeluk in de rij waren terecht gekomen, dat ze er in vastzaten als pareltjes in een parelsnoer. Maar op andere momenten vermoedde hij ook dat ook zij misschien net zo hadden willen zijn als de andere, gewone getallen, maar dat ze daar om de een of andere reden niet toe in staat waren... (blz.137)"
De Schrijver: Paulo Giordano
Paulo Giordano is geboren in 1982 in Italië. Hij haalt zijn diploma Natuurkunde in 2007.
Hij debuteert als schrijver in 2008 met het boek " La solitudine dei numeri primi" (de eenzaamheid van de priemgetallen). Het boek is direct een bestseller en wordt gesmaakt door 100.000en lezers en is vertaald in 22 landen. Het boek krijgt ook een aantal belangrijke prijzen zoals de Premio Straga (beste literaire prijs in Italië), Merck-Serono-prijs voor wetenschap, de boek-delenprijs van Vlaamse en Nederlandse lezers enz... Het boek is zelfs verfilmd in 2009.
Paolo schrijft nadien nog enkele kortverhalen.
Mijn mening
Ik had er zo veel positieve verhalen over gehoord over dit boek dat ik het moest lezen. Het boek verteld afwisselend het verhaal van Mattia en Alicia. Wat zo sterk is in dit boek is dat de eenzaamheid echt voelbaar en herkenbaar is. Het verhaal is zo meeslepend en anderzijds gedurfd. Je wordt in het verhaal meegezogen door de hartverscheurende keuzes die zowel Alicia en Mattia moeten maken. Een aanrader, dit verhaal moet je echt lezen omdat het zo prachtig, emotioneel, gedurfd, meeslepend, karaktervol en goed geschreven is. Ik kan hier helaas niet dieper op in gaan omdat ik anders te veel over dit boek ga vertellen en het is echt de bedoeling dat jullie het lezen.
