Boekweit voor het veneuze vaatstelsel
Boekweit, een oud cultuurgewas, waarvan de zaden al duizenden jaren als graan gegeten wordt, is pas de laatste jaren als geneeskrachtige plant ontdekt. Of hoe oude planten een nieuw leven gaan leiden.
Geschiedenis van boekweit
Boekweit is reeds sedert de Middeleeuwen als cultuurgewas in Europa bekend. Toch is het wereldwijd bijna zeker al 6 tot 8000 jaar in gebruik. Van oorsprong is het kruid in zijn wilde vorm waarschijnlijk afkomstig uit de provincie Yunnan in China, waar ook nu nog een wilde ondersoort groeit, de Fagopyrum esculentum subsp.ancestralis. Het is waarschijnlijk door de Mongolen (Franse naam: sarrasin, blé noir) aan het eind van de Middeleeuwen naar Europa gebracht en werd vooral gewaardeerd voor zijn vruchten (zaden, graan) wegens zijn hoge voedingswaarde en zijn gemakkelijke teelt. In de 17de en 18de eeuw werd het alleen nog beschouwd als voeding voor de arme mensen. Voor de ontdekking van de groene plant als geneesmiddel moesten we wachten tot in de 20ste eeuw.
Boekweit en rutine
