Toen ik vanmorgen beneden kwam, zag ik bovenstaand tafereel mij opwachten. Mijn moeder was al vertrokken naar haar werk en had via een briefje aan mij gevraagd of ik de wortelpuree al wou klaarmaken. Zo gezegd, zo gedaan.

Muziekje op, en gaan met die banaan! Na het schellen en snijden van de aardappelen en wortels, kon ik die al lekker op het vuur zetten. Beiden samen in één kookpot, zo vermengen de smaken zich al een beetje. En stiekem geeft dat ook een pak minder afwas. Niet dat ik die moet doen, daar hebben we een afwasmachine voor. Win-win!

Daarna was het tijd voor een potje janken, a.k.a. uien pellen en versnijden. Jongens toch, wat kan ik daar slecht tegen! Tegen de tijd dat de uien versneden waren, liepen de tranen over mijn wangen en was ik aan het snuiven als een gek. Daar moet ik toch écht eens iets op verzinnen hoor, want aangenaam is anders!

Daarna was het enkel nog de uien aanstoven en lichtjes laten aanbakken. Het is heerlijk als er zo wat ui donkerbruin gebakken tussen zit, dat geeft zoveel meer smaak!

Wanneer de wortels en aardappelen klaar waren, heb ik ze nog op de ouderwetse manier met een stamper gestampt. Zwaar werkje, maar ik hoef geen puree die door een passe-vite gedraaid werd en uiteindelijk lijkt op babyvoeding. Geef mij maar van die lekkere, robuuste stoemp met nog een paar brokjes in.

Loading full article...