¨Moet je ze nou zien lopen¨, Cees kijkt vertederend naar de jongste twee, ¨dat is wel heel erg lief...¨
Ze zien er inderdaad wel heel erg zoet uit, zo samen. Hand in hand, niet van plan de ander los te laten.
Een stille wens spookt door mijn hoofd: dat ze maar áltijd zó goed liefdevol voor elkaar zullen zorgen. Mijn hart loopt over van trots en van liefde.

Ik geef de twee een aai over hun bol en een kus op hun kruintje. ¨Hou van jullie¨, fluister ik ze toe.

¨Zo, viezje stink boef, jij moet in de gevangenizj. Jij bent sjtoujjjt, ik ga jou opzjluiten!¨
Het kleine meisje, wat even daarvoor nog een engeltje leek, geeft haar broer een zet en gooit zó de deur dicht.
¨Jij moet hier blijven, zjtinkende boef!¨
¨Oh nee..., ik ben bang, ik ben bang....!!¨
¨Hou je mond, ik ben de baazjjj!¨
Het gaat gelukkig helemaal in goede harmonie, ze gaan helemaal op in hun samenspel. Tussen de bevelen door om stil te zijn, klinkt het hardste gelach.
Wanneer ik naar de hooizolder moet, gaat het slot er toch maar af.
¨Kom mee, boef! We gaan met mama mee.¨

De boef legt zijn handje in het handje van zijn zusje, vol vertrouwen, vol liefde stappen ze hun volgende avontuur tegemoet.

#boerenleven #boerenkinderen #natuurlijkouderschap #onvoorwaardelijkouderschap #broerenzus #samenspelen #lief

Vieze boef!