Brandend Verlangen

Ik ontwaak langzaam, een licht kabbelend geluid van de zee trekt mijn aandacht. De lucht is mooi helderblauw en de zon straalt. Meeuwen dansen boven me in de lucht, zo mooi hoe ze zweven. Ik schuif de klamboe opzij en ga op de rand van mijn hemelbed zitten. Zachtjes wrijf ik door mijn slaperige ogen. Geeuwend kijk ik de verte in... wat een plaatje, wat is het hier mooi. Ik pak mijn slippers die voor me staan. Gisteren heb ik er schelpjes op geplakt, ze zien er prachtig uit. Ik sta langzaam op, in mijn witte nachtjapon, en loop naar de zee. In mijn haren zit een hoofdband met witte bloemetjes en pareltjes. Ik voel me net een engeltje. De zee roept me en ik begin harder te lopen... harder en harder... ik ben zo licht als een veertje, mijn haren golven door de wind. Ik gooi mijn slippers uit en ontdoe mij van de witte nachtjapon. Het hoofdbandje laat ik zitten. Ik ren, ik ben vrij, ik voel me licht alsof ik zweef... de golven komen me tegemoet. Ik ren er dwars doorheen, spring en gooi mijn armen in de lucht. Nog nooit heb ik me zo fijn en gelukkig gevoeld. Ik dans in de zee en gooi met mijn handen het water omhoog.... vrijheid! Wauw... ik mag er zijn, ik ben blij met mezelf en ik ben mooi. 

Volledig één met de stilte. Alle antwoorden schuilen in deze stilte, ik kan ze horen, de engeltjes. 

Plots hoor ik een stem die anders klinkt. Ik schrik er even van... op vijf meter afstand staat iemand die mij begroet. Een liefdevolle ziel. Het voelt even ongemakkelijk, ik durf het water niet uit en blijf op een veilige afstand. 

Rustig blijf ik in de zee staan, weer enigszins ontspannen. Er is een constant oogcontact en energie-uitwisseling, het voelt fijn. Over en weer wordt er veel gedeeld: angsten, verlangens, pijn, verdriet, werkelijk alles passeert de revue. Dan ontstaat de behoefte weer alleen te zijn met de stilte, mee dat ik dat voel ben ik weer alleen in de zee. Ietwat verontwaardigd tuur ik naar het strand. Ik besluit nog even in het water te blijven. 

Zodra het gevoel van veiligheid weer terugkeert loop ik langzaam door de golven terug naar het strand. Mijn slippers en nachtjapon zijn spoorloos.