Va

Zo  noemde  ik  je  altijd. Je  was  mijn  grootvader  en  mijn Peter. Ik ben bij jou en ons moeke opgegroeid omdat mijn ouders beide fulltime werkte. Daarom had ik zo een goede band met jullie. In februari 2015 begon je te sukkelen met je gezondheid. Het ging heel snel achteruit. Je werd daardoor enkele keren opgenomen in het ziekenhuis. Dat was steeds een zeer moeilijke periode. Op 15 juli waren jij en ons moeke 60 jaar getrouwd. Enkel dagen daarvoor hadden ze jou een spuitje gegeven om in te slapen. Je vocht er tegen. We waren aan 1 kant blij dat je die speciale dag nog gehaald had maar ergens hoopte we dat je geen pijn had. Op 18 juli werd je 85 jaar. Ook die dag had je gehaald. Maar op 20 juli kreeg ik het telefoontje van mijn vader. Je was gestorven. Het telefoontje duurde amper 1 minuut. Maar ik kan me nog heel goed herinneren wat er gezegd werd. Als ik eraan terug denk krijg ik terug tranen in mijn ogen.

Va na die 2 jaar heb ik het nog steeds heel moeilijk .


Ik mis je ongelooflijk hard.

Loading full article...

Ja, dat kan heel lang pijn blijven doen... Misschien helpt het je om ook aan de leuke momenten terug te denken.
Sterkte hoor!
Wens je veel sterkte en kracht toe..
Koester de mooie herinneringen aan je opa ze zijn zo waardevol
Dank u wel. Ja die koester ik heel hard.
Heel veel sterkte!
heel veel sterkte. Mooi geschreven.
erg gevoelig en dat is begrijpelijk hoor